توکن

Token یکی از اصطلاحات ارز دیجیتال است که به یک رمزارز منحصربه فرد یا ارزهای دیجیتال اشاره دارد. توکن‌ها دارایی‌ها یا ابزارهای قابل تعویض و قابل مبادله‌ای هستند که بلاکچین‌ مخصوص به خود را ندارند. Tokenها معمولاً از طریق فرآیند استاندارد عرضه اولیه کوین (ICO) ایجاد می‌شوند و می‌توانند برای مقاصد سرمایه‌گذاری، ذخیره ارزش یا خرید از آن‌ها استفاده کرد.

در سال‌های آغازین پیدایش بیت کوین، تنها چند پروژه محدود در فضای رمزارزی وجود داشت؛ اما در سال ۲۰۱۵ با رشد انفجارگونه رویدادهای عرضه اولیه سکه ICO، هزاران کوین و توکن مختلف به سودای رقابت با بیت کوین، از گوشه‌ و کنار، سر بر آوردند. این روند همچنان ادامه یافت و در سال ۲۰۲۰ با پیدایش حوزه امور مالی غیرمتمرکز DeFi به اوج خود رسید.

این روزها تعداد توکن‌ها از مرز هزاران واحد عبور کرده و میلیونی شده است. این گونه‌های متنوع از رمزارزها با کاربردهای متفاوت، زیست‌بومی گسترده از دارایی‌های دیجیتال را پدید آورده‌اند که دیگر نمی‌توان به سادگی از کنار آن عبور کرد.

هدف از ساخت توکن

یکی از مهمترین دلایل ساخت این ارز توسط پروژه‌ها، کاهش هزینه‌ها است. زیرا ساخت Token در بستر ارزهای دیجیتال نیازمند صرف هزینه‌های زیادی نیست. از طرف دیگر با استفاده از عرضه اولیه می‌توان سرمایه مورد نیاز برای فعالیت شرکت را جمع کرد.

یکی دیگر از دلایلی که شرکت‌ها به جای ساخت بلاکچین مخصوص خود، Token ایجاد می‌کنند این است که ساخت آن، راحت است. شرکت‌ها با به کار گرفتن افرادی که دانش برنامه‌نویسی دارند و با قراردادهای هوشمند به طور نسبی آشنا هستند می‌توانند توکن خود را ایجاد کنند.

از طرف دیگر کار کردن بر بستر ارزهای دیجیتال امن و بزرگ مانند اتریوم، امنیت لازم را برای بسیاری از شرکت‌ها فراهم می‌کند. زیرا با افزایش تعداد کاربران یک شبکه بلاکچینی، امنیت آن نیز افزایش پیدا می‌کند.

دلیل و هدف ساخت توکن

شاید برای شما هم سوال باشد که چرا شرکت‌ها به جای ساخت بلاک چین مخصوص خود، توکن ایجاد می‌کنند. پاسخ به این سوال را می‌توان تحت عناوین زیر بررسی کرد.

• کاهش هزینه‌ها
• راحتی ساخت
• امنیت بالا

ساخت توکن در بستر ارزهای دیجیتال معمولا هزینه چندانی ندارد. اشخاص و شرکت‌ها با داشتن مقداری دانش برنامه‌نویسی و آشنایی با قراردادهای هوشمند، می‌توانند توکن خود را بسازند. این کار در ابتدای فعالیت یک شرکت هزینه‌های آن را کاهش می‌دهد. علاوه بر این، با استفاده از فرآیند عرضه اولیه ارزهای دیجیتال می‌توان سرمایه مورد نیاز برای ادامه فعالیت شرکت را جمع کرد و با این منابع بلاک چین مستقل شبکه را ایجاد نمود.

دلیل دوم برای ساخت توکن، راحتی ساخت آن است. برای ساخت یک بلاک چین شما باید تمام امکانات لازم آن را از صفر تا صد آماده‌ کنید. این کار مستلزم یک تیم قوی در حوزه‌های مختلف برنامه‌نویسی است. برخلاف بلاک چین، برای ساخت توکن تنها چیزی که نیاز دارید آشنایی با قرادادهای هوشمند بلاک چین‌های پلتفرمی است. شما می‌توانید در عرض چند دقیقه توکن خود را بر روی بلاک چین‌های مختلف ایجاد کنید.

بسیاری از شرکت‌ها برای این‌که از امنیت شبکه خود مطمئن باشند، ترجیح می‌دهند فعالیت خود را بر بستر ارزهای دیجیتال امن و بزرگ مانند اتریوم اجرا کنند. هر چه تعداد کاربران یک شبکه بلاک چین بیشتر باشد، امنیت آن بیشتر است. به عنوان مثال توکن «ارز دیجیتال لینک» (ChainLink) با وجود این‌که یکی از پروژه‌های بسیار بنیادی و قدرتمند در حوزه ارزهای دیجیتال است اما بلاک چین خود را ندارد و از شبکه اتریوم برای ثبت تراکنش‌های خود استفاده می‌کند.

ویژگی‌های توکن

به طور کلی توکن‌ها بر حسب نوع کاربردشان ویژگی‌های مختص به خود را دارند؛ اما علاوه‌بر ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود، همه آن‌ها دارای یکسری ویژگی‌های مشترک هستند:

• قابل برنامه‌نویسی هستند.

همه توکن‌ها روی پروتکل‌های نرم‌افزاری قابل اجرا بوده و از این رو قابلیت برنامه‌نویسی دارند؛ چراکه پروتکل های نرم‌افزاری از قراردادهای هوشمند تشکیل شده‌اند و عملکرد، نحوه تامل و ویژگی‌های توکن را مشخص می‌کنند.

• نیاز به مجوز ندارند.

مدیریت توکن‌ها به واسطه قراردادهای هوشمند صورت می‌گیرد. از این رو برای استفاده از آن‌ها در بستر تعریف‌شده، نیازی به کسب اجازه یا مجوز از شخص یا نهاد خاصی نیست؛ پس تا هر زمان که عملی برخلاف قوانین قرارداد انجام نشود، افراد می‌توانند به واسطه توکن‌ها، آزادانه از همه امکانات شبکه بهره ببرند.

• نیازی به اعتماد دیگران ندارند.

یکی از اصلی‌ترین مشخصه‌های سیستم‌های غیرمتمرکز، عدم نیاز به اعتماد دیگران است. برای همین مسئولیت تایید با رد تراکنش‌ها با نهاد یا شخص خاصی نیست و به واسطه اجماع یا ماینرها و کاملا غیر متمرکز انجام می شود.

• دارای تراکنش‌های شفافی هستند.

تمام فعالیت‌های قوانین قرارداد هوشمند مرتبط با توکن‌ها و همچنین همه فعالیت‌های درون شبکه، توسط کلیه اعضا قابل مشاهده هستند. همین عامل سبب شده است که از ویژگی شفافیت نیز بهره‌مند باشند.

روش ساخت

برای ساخت Token قبل از هرچیز باید کاربرد و نوع توکن مشخص شود. سپس باید بلاکچین مناسب برای ساختن آن شناسایی شود. بلاک‌ چین‌هایی که برای ساخت Token انتخاب می‌شوند با یکدیگر تفاوت‌هایی دارند. این تفاوت‌ها به دلیل زبان برنامه‌نویسی، استانداردهای ساخت Token و نحوه تعامل توکن با شبکه است.

اغلب Tokenهای قدیمی در بلاکچین اتریوم به وجود آمده‌اند. اما در یک سال اخیر با ظهور بلاکچین‌های جدید، برای ساخت Tokenها از آن‌ها استفاده می‌شود. برخی از میم کوین های محبوب نیز بر بستر اتریوم متولد شده‌اند.

از آن جایی که ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین (BTC) و اتریوم (ETC) کارمزد تراکنش بالایی برای پردازش کسر می‌کنند، بسیاری از سرمایه گذاران به دنبال ارزی هستند که کارمزد تراکنش کمتری داشته باشد.

این رمز ارز به دلیل سرعت بالا در تراکنش و کارمزد تراکنش پایینی که دارد، به یکی از رقبای اصلی برای بهترین ارزهای دیجیتال تبدیل شده است.

در سال ۲۰۱۷، “Solana” به عنوان یک پلتفرم بلاک چین به جهت میزبانی و ایجاد بستر مناسب برای برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) و مقیاس پذیری تأسیس شد. Solana یک پروژه منبع باز است با ویژگی‌های سرعت انجام تراکنش بالا، مقیاس پذیری بالا، پشتیبانی از قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) و کارمزد تراکنش پایین است. “Solana” در مقایسه با دیگر بلاک چین‌های رقیب، مانند اتریوم و… تعداد بالایی تراکنش را در زمان کوتاه و با کارمزدی پایین، پردازش می‌کند.

توکن فعال بر روی بلاک چین سولانا، به نام “Solana” یا “SOLUSD” با نماد “SOL” شناخته می‌شود. این توکن از ابتدای فعالیت خود تاکنون به ۱۲,۰۰۰ درصد سود رسید. همچنین، ارزش این توکن بومی در حال حاضر، در بازار ارزهای دیجیتال، معادل با ۶۶ میلیارد دلار است. با این حساب، “SOL” بعد از بیت کوین (Bitcoin)، اتریوم (Ethereum)، بایننس کوین (BinanceCoin) و دوج کوین (DogeCoin)، پنجمین ارز دیجیتال بزرگ است.

“Solana” علاوه بر این که بر روی پروتکل Proof-of-stake) Pos) کار می‌کند؛ در روند فعالیت خود، یک فناوری جدیدی به نام Proof-of-History) Poh) را مورد استفاده قرار می‌دهد که در مقاله راهنمای خرید سولانا به این موضوع بیشتر پرداخته شده است.

نحوه کار

سولانا شبکه‌ای نسبتاً پیچیده است. استفاده از فناوری‌های نوین در آن باعث شده این بلاک چین یکی از بهینه‌ترین نمونه‌های موجود باشد. با این حال برای کارکردن با این شبکه و استفاده از توکن SOL نیازی به درک کامل نحوه عملکرد این شبکه و جزئیات فنی آن نخواهید داشت.

بلاک‌ها اسکلت هر بلاک چین هستند. با قرارگرفتن تراکنش‌ها و اطلاعات آنها در بلاک‌ها، زنجیره‌ای تشکیل می‌شود که بلاک چین نام دارد؛ در واقع بلاک‌ها مثل تکه‌های پازل هستند که در نهایت تصویری کلی به نام بلاک چین را می‌سازند.

در سولانا هر بلاک، اسلات (Slot) نام دارد و اعتبارسنجی خاص به نام لیدر (Leader) آنها را می‌سازد. هر اعتبارسنج در این شبکه عضوی از خوشه (Cluster) شبکه است. در این شبکه، هر خوشه تنها یک اعتبارسنج دارد و وظیفه آن اضافه‌کردن بلاک‌ها یا همان اسلات‌ها به دفتر کل بلاک چین است.

این بلاک چین برای افزایش سرعت و بهره‌وری از اثبات تاریخچه (Proof of History) استفاده می‌کند. اثبات تاریخچه این امکان را برای کاربران فراهم می‌کند تا با ایجاد سلسله‌ای از سوابق، از آنها به‌عنوان تأییدی برای تعیین تاریخ دقیق رخدادها استفاده کنند. استفاده از چنین مکانیزمی سبب می‌شود که شبکه سولانا سریع و سبک باشد؛ چراکه دیگر نیازی به صرف زمان برای اجماع بر سر برچسب‌های زمانی نیست.

اثبات تاریخچه در واقع یک مرجع سراسری در شبکه سولانا برای ثبت زمان است. هدف اصلی این فناوری برقراری امنیت شبکه بدون فداکردن سرعت است.

تمام تراکنش‌ها و رخدادهای شبکه با تابع هش SHA256 هش می‌شوند. با استفاده از این تابع، خروجی منحصربه‌فرد بوده و حدس‌زدن آن تقریباً غیرممکن است. پس از هش‌شدن، هر خروجی به‌عنوان ورودی هش بعدی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این روند باعث ایجاد یک زنجیره ناگسستنی از تراکنش‌های هش‌شده می‌شود؛ به‌عبارت دیگر، یک اعتبارسنج (Validator) می‌تواند بدون آن که نیازی به برچسب‌های زمانی (Timestamp) معمول داشته باشد، تراکنش و رویدادها را به یک بلاک اضافه کند. از سوی دیگر، روند هش‌کردن زمانی مشخص دارد و از همین رو اعتبارسنج‌ها می‌توانند به‌راحتی بررسی کنند که چقدر زمان سپری شده است. به بیان ساده، هر نود در سولانا یک ساعت برای خودش دارد و این یعنی دیگر مثل شبکه بیت کوین نیازی نیست تمام نودها برای یک تراکنش اجماع کنند.

معرفی تیم شبکه Solana

تیم این پروژه متشکل از افرادی برجسته و باتجربه است. افراد زیادی در این تیم حضور دارند که ما در اینجا به توضیحاتی در مورد چند تن از برجسته‌ترین‌ آنها اکتفا می‌کنیم.

• آناتولی یاکو ونکو (Anatoly Yakovenko) بنیان‌گذار این پروژه است که فردی برجسته است و ۲ اختراع در زمینه پروتکل‌های سیستم عامل سطح بالا ثبت کرده است. او از توسعه‌دهندگان اصلی BREW بوده که زمانی در زمینه گوشی‌های ساده و تاشو بسیار مهم و صاحب نفوذ بوده است. آناتولی یاکو ونکو شبکه Solana را در سال ۲۰۱۷ بنیان‌گذاری کرد. او قبلا برای Qualcomm کار کرده بود و همچنین دارای تجربه در مورد الگوریتم‌های فشرده‌سازی هم بود؛ زیرا قبلا به عنوان مهندس نرم افزار برای Dropbox کار می‌کرد.
• گرگ فیتز جرالد (Greg Fitzgerald) معمار اصلی و مدیر ارشد فناوری شبکه Solana است. او دارای تجربه زیادی در زمینه سامانه‌های نهفته است.
• راج گوکال (Raj Gokal) فعالیت‌ها، تولید و امور مالی را هدایت می‌کند. او دارای تجربه ۱۰ ساله در زمینه امور مالی و مدیریت محصول است. او یکی از سرمایه‌گذاران General Catalyst بود و شرکت Sano را راه‌اندازی کرد که بیش از ۲۰ میلیون دلار سرمایه جذب کرد.
• دکتر اریک ویلیلامز (Eric Williams) نیز سرپرست بخش علوم داده و اقتصاد توکن است. او دارای دکترای فیزیک ذرات از دانشگاه Berkeley است.

اتریوم یک ارز دیجیتال با سیستمی بر پایه بلاکچین است. بلاک چین اتریوم یک فضای کاملا جداگانه با دیگر بلاک چین‌ها دارد. از آن جایی که ارز اتریوم به صورت غیرمتمرکز است، در سراسر دنیا توسط گره‌ها (Node) کنترل می‌شود تفاوت‌ها شکل می‌گیرند.

اتریوم (Ethereum) دارای یک بلاکچین کاملا منحصر است. عملکرد این بلاکچین با سایر بلاکچین‌های بومی مانند بیت کوین (Bitcoin) و غیره کاملا متفاوت است. همچنین، “ETH” یا اتر، کوین مخصوص بلاک چین اتریوم است که در صرافی‌های رمزنگاری شده مورد معامله قرار می‌گیرد. این کوین در فضای کریپتوکارنسی به روش‌های دیگری هم مورد استفاده قرار می‌گیرد.

به طور کلی، باید بگوییم که اتریوم یک سیستم عمومی و آزاد بر پایه بلاکچین است. بلاکچین اتریوم، یک سیستم پرداخت و زبان برنامه نویسی مختص به خودش را دارد. از آن جایی که ارز اتریوم کنترل کننده مرکزی ندارد و غیرمتمرکز است، سیستم‌های کامپیوتری متفاوتی در سراسر دنیا، آن را کنترل می‌کنند. این کاربرانی که کنترل اتریوم را به دست می‌گیرند، گره “Node” نام دارند. یکی از وظایف این گره‌ها برقراری امنیت در شبکه است.

داده‌ها در اتریوم به صورت محرمانه روی یک سرور مرکزی ذخیره نمی‌شوند؛ بلکه تمامی اطلاعات در میان این گره‌ها پخش شده و هر یک از آنها، یک کپی از داده‌های بلاک چین اتریوم را در دست خواهند داشت.

تاریخچه بلاک چین اتریوم

ویتالیک بوترین یکی از افراد مهم و تاثیر گذار در حوزه بلاک چین، خالق بلاک چین اتریوم است. ویتالیک بوترین قبل از ایجاد اتریوم، در انجمن بیت کوین عضو بود و برای توسعه این بلاک چین نیز کارهای مختلفی را انجام داده است.

ویتالیک بوترین در همین راستا تعدادی مقاله مهم برای ارزهای دیجیتال منتشر کرده است که خواندن این مقالات می‌تواند به درک بیشتر کاربران از ارزهای دیجیتال و آینده آنها کمک کند. ویتالیک بوترین قبل از این که اتریوم را منتشر کند، با یک فرد دیگر مجله بیت کوین را به وجود آورد. Bitcoin Magazine یکی از اولین نشریاتی است که برای دنیای بلاک چین و بیت کوین ایجاد شده و مطالب مفیدی را منتشر می‌کند.

پس از گذشت 5 سال از انتشار اولین بلاک چین دنیا به نام بیت کوین، بوترین در سال 2013 اتریوم را بناگذاری کرد. پس سال ساخت بلاک چین اتریوم را می‌توان 2013 دانست. بوترین با شناخت نیاز بیت کوین به یک زبان برنامه نویسی جدید، اتریوم را به وجود آورد.

اتریوم قصد داشت تا با استفاده از زبان برنامه نویسی نوین خود به ایجاد برنامه‌های غیرمتمرکز کمک کند. زمانی که بوترین ایده ایجاد محیطی برای توسعه نرم افزارهای غیرمتمرکز را بیان کرد، کمتر فردی با او موافقت نمود. به همین دلیل ویتالیک بوترین به تنهایی دست به کار شده و اولین محیط برای ایجاد چنین برنامه‌هایی را طراحی کرد. اتریوم اولین و مهم‌ترین محیط بلاک چینی برای ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز است.

اصلی‌ترین قابلیتی که اتریوم در خود جای می‌دهد، امکان ساخت و استفاده از قرارداد هوشمند است. ایده ساخت قرارداد هوشمند و اجرای برنامه‌های توزیع شده روی سیستم کاربران حاضر در بلاک چین باعث شده تا در حال حاضر شاهد ساخت بازی‌های بلاک چینی، متاورس‌ها و حتی توکن‌های غیرمثلی یا ان اف تی‌ها باشیم.

اتریوم در تاریخچه خود، نقاط مهمی را تجربه کرده است. عرضه اولیه سکه یا ICO که در حال حاضر توسط اکثر پروژه‌ها انجام می‌شود. اولین بار توسط این پلتفرم به کار گرفته شد. بلاک چین اتریوم برای اهدافی که در نظر گرفته بود، به سرمایه نیاز داشت.

سازندگان و توسعه دهندگان اتریوم تصمیم گرفتند برای جذب سرمایه، از عرضه اولیه سکه استفاده کنند. در این حالت کاربران می‌توانستند برای حمایت از پروژه اتریوم، توکن مخصوص آن را خریداری کنند. در حقیقت عرضه اولیه سکه اتریوم از تنها نمونه‌های موفق عرضه اولیه سکه است. در نهایت اتریوم توانست سرمایه 18 میلیون دلاری جمع آوری کند. پس از جذب سرمایه در سال 2014، این پلتفرم برای اولین در سال 2015 به صورت تستی اجرایی گردید.

لایه‌های بلاکچین

تمام شبکه‌های بلاکچین از جمله بلاکچین اتریوم دارای ۴ لایه هستند که هر لایه اجزای متفاوتی را به اکوسیستم بلاک چین اضافه می‌کند. این لایه‎‌ها عبارتند از: لایه صفر، لایه یک، لایه دو، لایه سه. در ادامه به صورت مختصر در مورد هر یک از لایه‌ها توضیح می‌دهیم.

لایه صفر

لایه صفر شامل اجزایی مانند اینترنت، اتصالات و سخت افزار برای انجام عملیات های لایه یک است. در این لایه، زیر ساخت‌هایی برای پشتیبانی از اتریوم، بیت کوین و غیره تشکیل می‌شود.

لایه یک

لایه یک، لایه‌ای پایه در بلاکچین است و برای برقراری امنیت در بلاکچین، به تغییر ناپذیری در این لایه نیاز داریم. این لایه به تمامی مواردی که به بهبود عملکرد سطح پایه بلاکچین کمک می‌کند، مربوط می‌شود. این موارد شامل، حل اختلاف، زمان بلوک، پارامترها و قوانین بلاکچین است.

لایه دو

یک لایه بر روی لایه پایه یا یک قرار می‌گیرد که مربوط به راه حل‌های شبکه پوششی می‌شود. پروتکل‌های لایه دوم برخی از تعاملات لایه یک را حذف می‌کند. این کار باعث افزایش مقیاس پذیری در بلاکچین می‌شود. در نتیجه، در پروتکل اصلی بلاکچین، قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) تنها وظیفه انجام سپرده‌ها و برداشت‌ها را دارند. همچنین، فعالیت‌های خارج از بلاک را برای پیروی از قوانین بررسی می‌کنند.

لایه سه

لایه سوم به نوعی یک لایه کاربردی است. پروژه‌هایی که در لایه سه اجرا می‌شوند، جزئیات فنی کانال ارتباطی را پنهان کرده و دقیقا مانند یک رابط کاربردی عمل می‌کند. بیشتر پروژه‌هایی که در لایه سه اجرا می‌شود، مربوط به برنامه‌های غیرمتمرکز هستند.

کاردانو (Cardano) که شاید نام آن را کمتر از اتریوم شنیده‌اید در سال ۲۰۱۷ به عنوان یک بلاکچین غیرمتمرکز و منبع باز راه‌اندازی شد. علی‌رغم این که کاردانو در حال حاضر به عنوان یک پروژه در حال توسعه محسوب می‌شود، بسیاری از آن به عنوان «قاتل اتریوم» یاد می‌کنند. خرید کاردانو می‌تواند تصمیمی حرفه‌ای باشد.

بدیهی است که اتریوم هم همینطور دست خالی ننشسته و برای مقابله با کاردانو تمهیداتی را اندیشیده است.

اتریوم چیست؟

برای این که در مورد مقایسه اتریوم و کاردانو آگاهانه عمل کنیم، لازم است که با مفاهیم هرکدام از این شبکه‌ها به صورت کامل آشنا شوید. شبکه بلاکچین اتریوم (Ethereum) در سال ۲۰۱۵ توسط ویتالیک بوترین راه‌اندازی شد و بعدها به یکی از نبض‌های تپنده دنیای کریپتوکارنسی تبدیل شد. توکن بومی این شبکه بلاکچین با عنوان اتر (Ether) شناخته می‌شود و حالا به عنوان دومین ارز دیجیتال ارزشمند و گران‌قیمت دنیای ارزهای دیجیتال معامله می‌شود. بسیاری از معامله‌گران و کارشناسان دنیای کریپتوکارنسی از اتر (Ether) به عنوان بزرگترین رقیب بیت کوین (BTC) نام می‎‌برند و آینده خوبی را برای آن پیشبینی می‌کنند.

اتریوم به طور کلی یک شبکه بلاکچین عمومی و غیر متمرکز است که هم منبع باز (Open Source) است و هم قرارداد هوشمند برای اولین‌بار توسط آن به دنیای کریپتوکارنسی معرفی شدند. از این ویژگی‌ها به عنوان مهم ترین تفاوت های اتریوم با بیت کوین یاد می‌شود. اتریوم آن‌قدر کاربردی و مفید است که بسیاری از کاربران و معامله‌گران، کیف پول‌های دیجیتالی یا Walletهای خود را بر مبنای همین شبکه بلاکچین انتخاب می‌کنند و با اتر، کارمزد تراکنش‌ها را می‌پردازند. شما هم می‌توانید همین حالا برای خرید اتریوم اقدام کنید و در معاملات سودآور آن شرکت داشته باشید.

مهم‌ترین اتفاقی که به شهرت و اعتبار اتریوم منجر شد، همین غیر متمرکز بودنش است که ویتالیک بوترین در ابتدا آن را به بیت کوین پیشنهاد داده بود. همین ویژگی‌های مثبتی که برای اتریوم وجود دارد، برای کاردانو هم برنامه‌ریزی شد و همه این‌ها دست به دست هم دادند تا موضوع مقایسه اتریوم و کاردانو به موضوعی داغ تبدیل شود. پرواضح است که کاردانو آمده است که به عنوان یک رقیب برای اتریوم ظاهر شود. انگار که کاردانو آمده است که همه ضعف و ایرادات اتریوم را بپوشاند و همان‌طور که اتریوم برای بیت کوین به اصطلاح رقیب شد، کاردانو هم برای اتریوم دردسر ساز شود.

کاردانو (Cardano)

شبکه کاردانو در سال 2017 توسط تیمی به رهبری چارلز هاسکینسون، از هم‌بنیان‌گذاران اتریوم، راه‌اندازی شد. روش بنیان‌گذاران این شبکه برای متفاوت کردن کاردانو نسبت به رقبای خود، پیش‌برد آکادمیک و برنامه‌ریزی شده پروژه و بررسی پیوسته کد آن بوده است. به علاوه، توسعه‌دهندگان کاردانو ادعا می‌کنند این بلاک چین بر اساس تحقیقات آکادمیک و بازنگری‌شده طراحی و ساخته شده است و امیدوارند این موضوع در زمینه ثبات و معتبر بودن شبکه به کاربران اطمینان خاطر دهد.

تمرکز کاردانو در فرآیند ساخت این بلاک چین روی طراحی سیستمی ارزان‌تر و کارآمدتر از اتریوم بوده است، با این تفاوت که مثل بقیه رقبا شبکه‌ای بی‌ثبات نداشته باشد و با افزایش استفاده یا فشار کاربران، سیستم از کار نیفتد. اما این روش پیش‌برد همچنین موجب کندی بسیار زیاد توسعه و توزیع بلاک چین کاردانو شده است. با این حال قیمت کاردانو تاثیری از این سرعت کم توسعه نگرفته است و متناسب با ارزش آن نوسان دارد.

با اینکه پروژه‌های متعددی بر بستر بلاک چین کاردانو فعالیت می‌کنند، روند توسعه آن‌ها به خاطر سرعت کم به روزرسانی‌های شبکه محدود شده است. از مراحل تعیین شده در نقشه راه بلاک چین کاردانو هنوز قدم‌های متعددی باقی مانده است که توسعه‌دهندگان در آینده باید آن‌ها را به مرحله انجام برسانند.

مقایسه اتریوم و کاردانو

این دو شبکه به شدت در حال رقابت هستند و نکته ای که رقابت این دو را بسیار نزدیک بهم کرده است، تشابه های زیادی است که زیرساخت کاردانو با اتریوم دارد. در واقع هر دوی آنها از بلاک چین استفاده می کنند و قابلیت استفاده از قراردادهای هوشمند و اجرای برنامه های غیرمتمرکز در هر دوی آن ها وجود دارد اما تفاوت زیادی که رمزارز اتریوم با کاردانو از نظر قیمت و حجم معامله باهم دارند، به چه علت است؟

نکته اول این است که ارز دیجیتال اتریوم به صورت نامحدود عرضه شده است و هر چه استخراج شود، باز وجود دارد ولی کاردانو به صورت محدود است اما تعداد حال حاضر کوین های اتریوم بسیار کم تر از تعداد کوین های موجود کاردانو می باشد. نکته دیگری که لازم به ذکر است، قدمت هر کدام است. همانطور که گفته شد اتریوم بسیار زودتر از کاردانو شروع به کار کرد و به عنوان دومین ارز دیجیتال دنیای کریپتو از آن یاد می شود، پس طبیعتا اتریوم طرفداران بیشتری دارد.

اگر بخواهیم مبلغی در قالب ارز دیجیتال در این دو شبکه جا به جا کنیم، از نظر سرعت انتقال، هر دو شبکه تقریبا یکسان هستند و نسبت به رقبای خود، با سرعت مناسبی، تراکنش ها را تایید می کنند اما از نظر کارمزد این طور نیست و کارمزد انتقال اتریوم بیشتر از کاردانو است. کاردانو در هر ثانیه تقریبا 300 تراکنش را تایید می کند و اتریوم در هر ثانیه تقریبا 20 تراکنش را. در مجموع این که بخواهیم بگوییم کدام یک از این دو برتر هستند، کار بسیار دشواری است چرا که هر کدوم از آن ها ویژگی ها و پیشرفت های قابل توجه داشته اند.

توکن ADA به دارندگان خود مزایای متعددی از جمله قابلیت استیک و دریافت پاداش از شبکه کاردانو، راه اندازی انواع dApp، توسعه قرارداد هوشمند و همچنین توسعه ارز nft ارائه می دهد.

کاردانو (Cardano) یک پلتفرم غیرمتمرکز مبتنی بر بلاک‌ چین است که از شبکه‌های پیشرو متن باز به حساب می‌آید. هدف Cardano ارائه ویژگی‌های پیشرفته بر اساس یک فرآیند دقیق علمی و مبتنی بر تحقیق است.

هدف اصلی Cardano ایجاد یک پلتفرم نسل سوم بود که بتواند پیاده‌سازی قراردادهای هوشمند را بهبود بخشد و مشکلات مقیاس‌پذیری اتریوم را حل کند. جای تعجب نیست که چرا بسیاری از کارشناسان معتقدند اگر Cardano به وعده‌های خود عمل کند، ممکن است جایگزین اتر شود.

کاردانو از دو لایه استفاده می‌کند: یکی برای تسویه تراکنش‌ها و دیگری برای قراردادهای هوشمند که به ترتیب لایه تسویه Cardano (CSL) و لایه کنترل نام دارند. قلب کاردانو، الگوریتم اثبات سهام آن به نام Ouroboros است. برخلاف پروتکل‌های اثبات کار، پروتکل Cardano انرژی کمتری مصرف می‌کند و مقرون به صرفه‌تر است.

کاردانو یک بلاک‌چین عمومی مبتنی بر اثبات کار (PoS) است که با عنوان نسل سوم بلاک‌چین‌ها شناخته می‌شود و هدف آن حل مسئله مقیاس‌پذیری در بلاک‌چین‌های نسل دوم مثل اتریوم و کاهش هزینه تراکنش‌هاست. توکن بومی این بلاک‌چین آدا (ADA) نام دارد. توسعه کاردانو با یک پشتوانه علمی دقیق و تحقیقات دانشگاهی زیاد انجام شد.

پروتکل اجماع بلاک‌چین کاردانو با نام Ouroboros طوری طراحی شده که هزینه عملکرد شبکه را تا حد زیادی کاهش دهد و درعین‌حال امنیت شبکه به خطر نیفتند. راهکار دولایه کاردانو با نام هیدرا شناخته می‌شود و از نظر تئوریک طوری طراحی شده که با اضافه شدن هر گره جدید به شبکه مقیاس‌پذیری و توان عملیاتی آن بیشتر شود.

کاردانو همچنین ویژگی منحصربه‌فرد دیگری به نام ترکیب‌کننده هاردفورک (Hard Fork Combinator) دارد که به شبکه امکان ایجاد هاردفورک بدون وقفه در کار بلاک‌چین را می‌دهد. این مورد در به‌روزرسانی‌های فاز دوم پروژه مورد آزمایش قرار گرفته و بی هیچ مشکلی کار کرد.

مهم‌ترین ویژگی‌های کاردانو

یکی از مواردی که باعث منحصربه‌فرد شدن کاردانو شده است استفاده از مکانیسم اجماع اثبات سهام (PoS) است که انرژی بسیار کمتری در مقایسه با (PoW) مصرف می‌کند. اتریوم نیز در حال حرکت به سمت اثبات کار است بااین‌حال این حرکت سرعت پایینی دارد و ممکن است در مسیر با مشکلاتی مواجه شود؛ اما کاردانو درحال‌حاضر از اثبات سهام استفاده می‌کند.

توسعه‌دهندگان کاردانو به این مسئله که همه مراحل توسعه آن تحت بررسی‌های آکادمیک و دانشگاهی بوده افتخار می‌کنند. این سطح از دقت باعث انعطاف‌پذیری و پایداری کاردانو شده و جلوی ایجاد بسیاری از مسائل را در آینده گرفته است.

همچنین کاردانو از توکن بومی خود برای پرداخت کارمزد تراکنش‌ها استفاده می‌کند. دارندگان آدا می‌توانند توکن‌های خود را برای کسب پاداش در استخرها سپرده‌گذاری کنند و در آینده نیز می‌توانند از سپرده خود برای رای‌دهی به تغییرات شبکه و شرکت در تصمیم‌گیری‌ها استفاده کنند.

مزایای کاردانو

تراکنش‌های سریع و ارزان

مهم‌ترین مزایای کاردانو این است که در هر ثانیه بیش از 250 تراکنش را پردازش می‌کند و انتظار می‌رود با توسعه و به‌روزرسانی‌های بیشتر این بلاک‌چین، این عدد نیز افزایش یابند. کاردانو در مقایسه با بیت‌کوین و اتریوم که تعداد تراکنش‌های خیلی کمتری را در هر ثانیه پردازش می‌کنند بسیار سریع‌تر است. تراکنش‌های کاردانو ارزان هم هستند و هزینه‌ای کمتر از 1 دلار دارند. این درحالیست که پردازش هر تراکنش در اتریوم به‌طور متوسط 10 دلار کارمزد دارد. این باعث شده کاردانو مقیاس‌پذیرتر باشد البته تا زمانی که اتریوم ارتقای شاردینگ خود را به پایان ببرد و مقیاس‌پذیری خود را بهبود دهد.

شبکه داوری همتا (Peer-reviewed)

تیم کاردانو با دانشگاهیان همکاری می‌کند تا تحقیقات شبکه داوری همتا را برای توسعه بلاک‌چین انجام دهد. گبینگ (Gebbing) یکی از همکاران چارلز هاسکینسون، مدیرعامل کاردانو، می‌گوید: «ماهیت آن به‌عنوان یک بلاک‌چین متن‌باز و دارای داوری همتا، به تضمین بقا و تکامل آن کمک می‌کند».

میزان عدم تمرکز بالاتر

به دلیل استفاده از الگوریتم اجماع Ouroboros که در آن هر گره‌ای می‌تواند کار اعتبارسنجی شبکه را انجام دهد، میزان عدم تمرکز در کاردانو بالا می‌رود. درحال‌حاضر بیش از 1500 اعتبارسنج در این شبکه مشغول فعالیت هستند.

درآمد غیرفعال

یکی از قابل‌توجه‌ترین مزایای کاردانو امکان داشتن درآمد غیرفعال است. هر دارنده کاردانو این فرصت را دارد که با سپرده‌گذاری توکن‌های آدای خود درآمد غیرفعال داشته باشد. این کار به‌سادگی، با قرار دادن توکن‌ها و قفل کردن آن‌ها در کیف پولی مثل کیف پول یورویی (Yoroi) امکان‌پذیر است.

معایب کاردانو

1- مکانیسم رای گیری کاردانو به دارندگان توکن امکان می‌دهد که برای آینده بلاکچین رای دهند. صاحبان این ارز می‌توانند در رابطه با اجرای آپدیت‌ها و اصلاحات رای بدهند. متاسفانه کاردانو در این زمینه ایرادات متعددی دارد. یکی از این ایرادات تفاوت بین شما و فرد هدایت کننده و اجرا کننده است. به این شکل که در صورت بیشتر بودن امتیاز شخص هدایت کننده نسبت به شما، نظر او را برتر قرار می‌دهد.

2- کاردانو در حال رقابت با اتریوم است و یکی از مزیت‌های اصلی آن داشتن یک شبکه به بزرگی صدها برابر Ethereum است. ولی رقیب جدیدی به نام سولانا که دارای شبکه‌ای بسیار بزرگتر و همچنین کارمزد پایین‌تری می‌باشد به بازار عرضه شده است. در واقع این اتفاق به نحوی کاردانو را از رقابت با اتریوم حذف می‌کند. خرید و فروش اتریوم پس از رسیدن این رقبا و ایجاد علاقمندی به پتانسیل های آنها ممکن است کاهش یابد یا اینکه اتریوم برگه آس دیگری رو کند.

3- با وجود قیمت‌های پایین شبکه کاردانو حجم تقاضا نیز در این شبکه پایین است. به همین دلیل استفاده از قراردادهای هوشمند و پرداخت در این شبکه نیز پایین است.

زندگی در یک دنیای بدون واسطه و کاملا غیرمتمرکز، این روزها رویای خیلی از آدم‌هاست. اتریوم، اولین جرقه برای تحقق این رویا بود.

اتریوم به‌عنوان دومین نسل از فناوری بلاک چین شناخته می‌شود. نسل اول بلاک چین، «بیت کوین» است. بیت کوین به عنوان یک دارایی و از نظر امنیت فعلا رقیبی را برای خود نمی‌بیند، اما این ارز دیجیتال در بعضی‌ از حوزه‌ها نمی‌تواند کاربرد چندانی داشته باشد و همین باعث شده تا شبکه‌ای مبتنی بر قراردادهای هوشمند، با عنوان اتریوم پا به میدان بگذارد.

به‌وسیله بلاک چین اتریوم می‌توان کارهایی انجام داد که شاید بیت کوین و بلاک چین بیت کوین نتوانند از پس آنها بر بیایند. صد البته اتریوم هم مشکلاتی دارد و نمی‌توان تراکنش‌های نسبتا آهسته‌ی آن را نادیده گرفت، اما این پلتفرم در حال توسعه است و فعلا امیدهای بسیار زیادی درمورد آن وجود دارد.

اتریوم چیست؟

اتریوم (Ethereum) یک پلتفرم مبتنی بر تکنولوژی بلاک چین و منبع باز است که امکان ایجاد برنامه‌های غیرمتمرکز را فراهم می‌کند و به‌منظور پشتیبانی از قراردادهای هوشمند و تراکنش‌های مالی ایمن ایجاد شده است. کاربرد اتریوم فراوان بوده و پس از اینکه به دنیای ارزهای دیجیتال راه پیدا کرد، تغییرات زیادی ایجاد نمود. همچنین این پلفترم امکان توسعه، گسترش سریع و استفاده از برنامه‌های مختلف کاربردی برای بهبود بسیاری از صنایع را ایجاد کرد. اتر نام رمز ارز این شبکه است و تراکنش‌های شبکه اتریوم و برنامه‌های غیرمتمرکز مبتنی بر این شبکه، توسط رمزارز اتر پرداخت می‌شود. در حقیقت اتر مانند وسیله نقلیه‌ای برای حرکت در بستر اتریوم به شمار می‌آید و بسیاری از توسعه دهندگانی که به دنبال پیشرفت اتریوم و برنامه‌های آن هستند، از این رمزارز استفاده می‌کنند. کاربرد اتر در دو حالت خود را بیشتر نشان می‌دهد:

• مانند دیگر رمزارزهای پایه برای مبادله ارزهای دیجیتال کاربرد دارد.
• می‌تواند در داخل اتریوم برای اجرای برنامه‌ها و کسب درآمد استفاده شود.

از اتریوم به عنوان نسل دوم ارزهای دیجیتال یاد می‌شود. هدف نسل اول ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین، بیت کوین کش و لاین کوین پرداخت همتا به همتا است؛ درحالی که نسل دوم این ارزها مانند اتریوم به دنبال ایجاد بستری برای غیرمتمرکز کردن سایر فعالیت‌های انسانی هستند. کاربرد اتریوم تنها به عنوان یک پلتفرم نیست؛ بلکه به عنوان یک زبان برنامه‌نویسی نیز به توسعه دهندگان در ایجاد برنامه‌های کاربردی توزیع شده کمک می‌کند. اتریوم با ویژگی‌های کاربردی خود، دروازه‌ای نوین در دنیای دیجیتال بر روی کاربران این عرصه می‌گشاید و قدرت بالقوه تکنولوژی بلاک چین و به‌کارگیری آن روی برنامه‌های کاربردی مختلف را پیاده می‌کند.

برخی از کاربردهای اتریوم

بهبود خدمات بانکی و مالی از کاربردهای اتریوم

می توان گفت یکی از فراوان ترین کاربرد های اتریوم در زمینه خدمات بانکی و مالی می باشد. فعالیت های مربوط با اوراق قرضه، قراردادها، پرداخت و امور بیمه ای از جمله این خدمات است.

برای درک بهتر این موضوع به عنوان نمونه شخصی را در نظر می گیریم که بعد از دریافت وامی از بانکی چندین مورد از اقساط ماهامه خود را پرداخت نکرده است. حال با وجود آنکه بانک موظف است شخص دریافت کنده وام را از تمام حقوق خود محروم کند، می توان کار بهتری انجام داد، یک قرارداد تمام وقت هوشمند که پرداخت نکردن اقساط وام منجر به بروز اتفاقی مشخص خواهد شد.

از دیگر کاربردهای اتریوم در دنیای واقعی پرداخت های غیر متمرکز مالی است که با عنوان دیفای (DeFi) شناخته می شود. دیفای یا امور مالی غیرمتمرکز (Decentralized Finance) مجموعه ای از برنامه های کاربردی است که به منظور کم کردن واسطه های مالی در انجام معاملات مالی مورد استفاده قرار می گیرد.

یکی از مشهور ترین این پروژه ها که توسط قرارداد های هوشمند اتریوم موفق به ایجاد یک رمزارز با قیمت ثابت شده، میکردائو (MakerDAO) است.

پشتوانه این رمزارز که با نام DAI شناخته می شود اتر (Ether) است. جالب است بدانید قیمت این رمزارز معادل یک دلار می باشد که قیمتی دائمی است.

بازار های پیش‌ بینی از کاربرد های اتریوم

یکی از جالب ترین کاربردهای اتریوم استفاده از قرارداد های هوشمند در بازار های پیش بینی است. همانطور که از نام آن مشخص است بازارهایی را شامل می شود که قابلیت پیش بینی دارند، همچون پیش بینی کردن نتیجه یک بازی یا نتیجه انتخابات ریاست جمهوری، پیش بینی کردن نوسانات قیمتی یک ارز و مواردی دیگر.

این کاربرد اتریوم این امکان را فراهم می کند تا پاداش افراد برنده در این قبیل پیش بینی ها بدون احتیاج به اعتمادسازی از طریق توکن‌ ها و قرارداد های هوشمند اتریوم پرداخت کرد.

از دیگر کاربرد های قرارداد های هوشمند اتریوم، مراکز نظرسنجی یا شرط بندی مرتبط با لزوم ارائه محصولی خاص توسط یک شرکت است. آنچه در قرارداد های هوشمند اتریوم قابل توجه است ارزان بودن روش به کار گیری آن است.

توکن سازی از دارایی‌‌های واقعی از کاربردهای اتریوم

پیش از توضیح این کاربرد نیاز است شما را با مفهوم توکن (Token) بیشتر آشنا کنیم. توکن واژه ای مختص فناوری بلاک چین نیست و در زمینه های دیگری چون سرگرمی و رسانه، هنر، کامپیوتر و اقتصاد نیز دارای کاربرد می باشد. اما چیزی که ما در کاربرد های اتریوم با آن سر و کار داریم توکن در بلاک چین است.

توکن به معنی هر دارایی قابل معامله و انتقال به صورت دیجیتالی بین افراد است. با گذاشتن مفهوم رمزارز در کنار توکن به مفهوم یک واحد رمزارز می رسیم که در عین حال متفاوت با مفهوم ارز دیجیتال است. بلاک چین اتریوم میزبان اکثر توکن‌ ها با خصوصیات متنوع و منحصر به‌ فردشان است.

تا مدت ها تعداد توکن های اتریوم سوال بحث برانگیزی در میان فعالان حوزه رمز های دیجیتال بوده است. به دلیل تعداد زیاد بلوک استخراج شده در شبکه اتریوم و تعداد زیاد ارائه دهندگان اطلاعات آن اعداد مختلفی در مورد تعداد واقعی اتریوم موجود داده شده است.

بازار توکن های اوراق بهادار به باور بسیاری می تواند به یک فرصت با ارزش چند تریلیون دلار بدل شود و شبکه بلاک چین اتریوم ثابت کرده که مناسب اجرای این کار است. توکن سازی دارایی های اوراق بهادار که ارزش آن بر پایه یک دارایی خارجی و قابل معامله است، بر روی بلاک چین باعث سهولت در استفاده آن ها برای صادر کنندگان شده، مراحل فیزیکی را حذف خواهد کرد.

مدیریت هویت‌ دیجیتال از کاربردهای اتریوم

استفاده گسترده از تکنولوژی دیجیتال که امروزه به دلیل توسعه اینترنت شاهد آن هستیم، ما را نیازمند به استفاده از یک هویت دیجیتالی برای به رسمیت شناختن ما در این محیط آنلاین کرده است. برای مدیریت این هویت های دیجیتال می توان از قرارداد های هوشمند استفاده کرد.

دارا بودن یک هویت دیجیتال مهم است اما مهم تر محافظت از آن است. قرارداد های هوشمند پروژه هایی نظیر uPort، خدماتی بر پایه مدیریت هوشمند به کاربران ارائه می دهند. بدین صورت که شما اطلاعاتی را در آن ارائه می دهید که هیچ کس نمی تواند آن ها را ببیند و یا از آن استفاده کند.

این اطلاعات بر روی بلاک چین اتریوم ذخیره می شوند. در صورت تمایل شما قادر خواهید بود به وسیله اپلیکیشن uPORT اجازه استفاده از آن را برای هر کسی که می خواهید صادر کنید.