بیت کوین و به طورکلی ارزهای دیجیتال جزء دارایی‌های غیرمتمرکز هستند، به این معنی که هیچ قیمت استانداردی در زمان خاصی برای آن‌ها وجود ندارد. دارایی‌های دیجیتال به هیچ ارز فیاتی مانند دلار یا یورو متصل نبوده و به کشور خاصی یا حتی به صرافی خاصی مرتبط نیستند. کسانی که به دنبال خرید یا فروش ارزهایی مانند بیت کوین هستند، متوجه خواهند شد که قیمت ارزهای دیجیتال نیز مانند همه کالاها، نسبت به عرضه و تقاضا و نوع بازار متفاوت است. برای مثال یکی از عواملی که در تفاوت قیمت رمز ارزها در صرافی‌های مختلف نقش دارد، نقدینگی است. حجم معاملات یک ارز دیجیتال مانند بیت کوین می‌تواند در صرافی‌های بزرگتر مانند Binance و BitForex بسیار بالاتر باشد، در حالی که صرافی‌های کوچکتر حجم کمتری را مشاهده می‌کنند. این تفاوت در عرضه بر قیمت ارزهای دیجیتال در آن صرافی‌ها تأثیر می‌گذارد. همچنین در حال حاضر هیچ رویه‌ای برای قیمت گذاری بیت کوین یا به طور کلی ارزهای دیجیتال وجود ندارد. این بدان معنی است که هیچ کس نمی‌داند که هزینه یک ارز دیجیتال چقدر باید باشد و قیمت آن‌ها صرفاً توسط سطوح معاملات در زمان مشخص تعیین می‌شود.

صرافی چیست و چگونه کار می‌کند؟

صرافی ارز دیجیتال جایی است که خریداران و فروشندگان می‌توانند ارزهای دیجیتال را معامله کنند. اگر شما نیز می‌خواهید دارایی‌های دیجیتال را معامله کنید، باید این کار را از طریق صرافی‌های ارز دیجیتال انجام دهید. در حال حاضر، تنها تعداد کمی از شرکت‌های سرمایه‌گذاری سنتی ارزهای دیجیتال را ارائه می‌دهند. به طور کلی سه نوع اصلی از مبادلات رمزنگاری وجود دارد که شامل متمرکز، غیر متمرکز و ترکیبی است. اما روش‌های دیگری نیز برای خرید و فروش رمز ارزهای دیجیتال وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به برنامه‌های سرمایه‌گذاری و پلتفرم‌های P2P یا همتا به همتا اشاره کرد.

نحوه کار صرافی‌ها به چه صورت است؟

هنگامی که یک حساب کاربری در یک صرافی رمزنگاری ایجاد می‌کنید، صرافی به شما این امکان را می‌دهد تا ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین (BTC)، اتر (ETH)، لایت کوین (LTC)، پولکادات (DOT)، دوج کوین (DOGE) و غیره را خریداری کنید و بفروشید. بسته به نوع صرافی، می‌توانید ارزهای دیجیتال را با استفاده از یک ارز فیات مانند دلار آمریکا خریداری کنید. هر چه یک سرویس بزرگتر و معتبرتر باشد، احتمال ارائه طیف وسیعی از ارزهای رمزنگاری شده بیشتر است. در یک صرافی رمزنگاری، می‌توانید از ارزهای فیات معمولی برای خرید کریپتو استفاده کنید، یا ممکن است بتوانید یک ارز دیجیتال را با ارز دیگری مبادله کنید. ممکن است بتوانید دارایی خود را دوباره به ارز معمولی تبدیل کنید، آن را برای معاملات آتی در حساب خود بگذارید، یا آن را به صورت نقد برداشت کنید. بسته به صرافی یا برنامه‌ای که استفاده می‌کنید، سرویس‌های موجود می‌توانند متفاوت باشند. به عنوان مثال، برخی از سرویس‌ها به شما اجازه نمی‌دهند رمزارزهای خود را از صرافی خود به کیف‌پول رمزنگاری خود منتقل کنید. برخلاف صرافی‌های سنتی که ساعات معاملاتی خاصی را برای سرمایه گذاری و خرید و فروش تعیین می‌کنند، صرافی‌های ارزهای دیجیتال در 24 ساعت شبانه ‌روز و تمامی روزهای هفته فعال هستند. از جمله مزایای استفاده از صرافی‌های رمزنگاری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

امکان استفاده آسان و راحت برای کاربران جدید

امکان خرید و فروش ارزهای دیجیتال در یک محیط تنظیم شده

برخی از صرافی‌ها فرم‌های مالیاتی را در اختیار کاربران قرار می‌دهند، که محاسبه مالیات کریپتو را آسان‌تر می‌کند

قیمت ارزهای دیجیتال چگونه و توسط چه شخصی تعیین می‌شود؟

ارزهای دیجیتال مانند سهام، کالاها، اوراق بهادار و … یک دارایی قابل معامله هستند و قیمت آن‌ها با توجه به میزان علاقه‌مندی در بازار برای خرید آن‌ها -که به آن تقاضا می‌گویند- و میزان عرضه یا در دسترس بودن آن‌ها تعیین می‌شود. اگر تقاضای قابل توجهی برای یک کوین خاص وجود داشته باشد، اما عرضه فعلی محدود باشد، قیمت آن دارایی افزایش می‌یابد. تقاضا برای سکه گاهی اوقات بدون توجه به ارزش واقعی ارز افزایش می‌یابد که به آن حالت بیش از حد خرید می‌گویند. از طرف دیگر، اگر مقدار قابل توجهی از یک کوین بدون دلیل فروخته شود، به عنوان بیش فروش از حد (OverSell)، توصیف می‌شود. قیمت ارزهای دیجیتال با رابطه بین عرضه و تقاضا تعیین می‌شود. مقدار کل اکثر ارزهای دیجیتال با حداکثر عرضه محدود است و کوین‌هایی که تقاضای زیادی برای آن‌ها ثبت شده است، معمولا قیمت بیشتری دارند. در حالیکه سکه‌های بیش از حد فروخته شده عرضه بالا و معمولاً قیمت پایینی دارند.
قانون عرضه و تقاضا در واقع یک نظریه اقتصادی محسوب می‌شود که رابطه بین عرضه یک کالا و تقاضای خریداران برای آن را تعیین می‌کند تا مشخص کند چه تاثیری بر قیمت آن کالا خواهد داشت. این نظریه نوسانات قیمتی دارایی‌های موجود در بازار را توصیف می‌کند. اگر یک سکه محدود باشد یا تقاضا برای آن زیاد باشد، وضعیت منجر به افزایش قیمت می‌شود. کسانی که مایل به خرید آن سکه هستند مایل به رقابت با سایر معامله‌گران برای ارائه قیمت‌های بالاتر هستند. از طرف دیگر، اگر عرضه نامحدود برای یک ارز دیجیتال وجود داشته باشد و تقاضا برای آن کم باشد، قیمت‌ها کاهش می‌یابد.
به طور کلی، قانون عرضه و تقاضا پیش‌بینی می‌کند که اگر تقاضا برای چیزی افزایش یابد، عرضه کنندگان آن را بیشتر خواهند کرد. اکثر تولیدکنندگان تمایل دارند تولیدات خود را برای فروش بیشتر و سود بالاتر، افزایش دهند. اما وقتی صحبت بیشتر از ارزهای دیجیتال می‌شود، این امر غیرممکن است؛ چرا که حداکثر عرضه آن‌ها محدود است. حداکثر عرضه، مقدار کل هر ارز دیجیتالی را که تا به حال وجود خواهد داشت، تعیین می‌کند. وقتی صحبت از حداکثر عرضه بیت کوین به میان می‌آید، این عدد ۲۱ میلیون است. بیش از ۱۸ میلیون بیت کوین در حال حاضر استخراج شده است و مابقی به آرامی به میزان کل عرضه بیت کوین اضافه می‌شود. اما آیا کسی نمی‌تواند پروتکل را برای انتشار سکه‌های بیشتر تغییر دهد؟ در یک شبکه توزیع ‌شده، شخصی که می‌خواهد با دوبرابر کردن تعداد سکه‌ها از سیستم سوء‌استفاده کند، به سادگی نمی‌تواند این کار را انجام دهد، مگر اینکه مایل باشد در این راه سرمایه زیادی را از دست بدهد.

چرا قیمت رمزارزها در صرافی‌های مختلف متفاوت است؟

از آنجایی که ارزهای دیجیتال قابل تنظیم نیستند، عوامل متعددی بر ارزش و قیمت آن‌ها تأثیر می‌گذارد که از جمله آن‌ها می‌توان به تقاضا، سودمندی، رقابت و استخراج، نقدینگی و عدم تمرکز اشاره کرد. بازار ارزهای دیجیتال می‌تواند نوسان داشته باشد که گاهی اوقات به بالاترین حد خود می‌رسد و در بعضی مواقع به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد. اما درک چگونگی ارزش گذاری ارزهای دیجیتال می‌تواند به توضیح این تغییرات کمک کند. در ادامه نیز به پاسخ این سوال و دلیل متفاوت بودن قیمت دارایی‌های دیجیتال در صرافی‌های مختلف می‌پردازیم.

نقدینگی:
نقدینگی عامل مهمی برای مبادلات است. برای اینکه فرد بتواند مسئولیت‌های زیرساختی و اداری را حفظ کند و از بین برود، مبادله باید به طور منطقی فعال باشد. معامله‌گران همیشه جذب صرافی‌هایی می شوند که در آن خدمات کارآمد و سریع دریافت می‌کنند.
زمانی که سفارشات به دلیل کمبود نقدینگی به تعویق افتاده باشد، می‌تواند معامله‌گر را از خرید یک دارایی منصرف کند. از این رو، سطح تقاضا و عرضه یک توکن خاص در مبادله نقش مهمی در قیمت پیشنهادی و درخواستی دارد.
عدم تمرکز:
آلت کوین‌ها نیز مانند بیت کوین دارای یک شبکه واحد هستند و هیچ سیستم قیمت گذاری تنظیم شده یا متمرکزی برای آن‌ها وجود ندارد. قیمت بیت کوین در مبادلات مختلف بر اساس عوامل اقتصادی و تجاری عرضه و تقاضا تعیین می‌شود. برای مبادلات، عوامل ممکن است همیشه از زمانی به زمان دیگر متفاوت باشد. این امر توضیح می‌دهد که چرا معامله‌گران در مورد میانگین قیمت یک ارز دیجیتال خاص صحبت می‌کنند.
هزینه تراکنش:
در حال حاضر، صرافی‌های متعددی در صنعت کریپتو وجود دارد و کاربران همیشه درگیر تراکنش‌های بین مبادلاتی هستند. معاملات همیشه با کارمزدهای خود همراه هستند و مواقعی وجود دارد که کارمزدها بسته به سطح فعالیت و میزان آن می‌تواند متغیر و بسیار زیاد باشد. سناریوهایی مانند این، بار مالی را بر مبادلات تحمیل می‌کنند که باید به هر طریقی متعادل شوند. اما ایده آل ترین روش موجود در حال حاضر، توزیع هزینه‌ها در قیمت‌گذاری محصول است.
حجم مبادله:
حجم مبادله در اکثر موارد محدود است زیرا تمام سکه‌های استخراج شده بخشی از مبادلات آنلاین هستند که مجموعه کوچکی از کل سکه‌های استخراج شده را تشکیل می‌دهد. کاربران هرگز از آربیتراژ استفاده کامل نمی‌کنند. قیمت‌های ارزهای دیجیتال در صرافی‌های مختلف بر اساس معاملات است و هرگز روشی برای قیمت‌گذاری ثابت وجود ندارد، بنابراین هیچ‌کس از قیمت ارزها آگاه نیست. قیمت یک دارایی معمولاً بین قیمتی که یک فرد مایل به معامله و دیگری مایل به خرید همان ارز است، متعادل است. معامله قیمت بین دو فرد در یک مبادله پس از مشخص شدن حد پایین و بالایی انجام شده و قیمت بعد از آن تعیین می‌شود.

چرا کارمزد تراکنش در صرافی های مختلف متفاوت است؟

بیشتر صرافی‌های ارزهای دیجیتال از افرادی که از خدمات گسترده آن‌ها استفاده می‌کنند، کارمزد تراکنش برای مبادلات دریافت می‌کنند، که بخشی از مبلغ معامله را به قیمت نهایی معامله اضافه می‌کنند. کارمزدی که توسط اکثر صرافی‌های رمزنگاری دریافت می‌شود در مقایسه با ارزش مبادلات شما بسیار ناچیز است، اما شما همیشه باید آیین نامه انجام معاملات را بخوانید و در انتخاب صرافی برای انجام تراکنش، دقت لازم را داشته باشید. میانگین کارمزدی که اغلب توسط صرافی‌های محبوب رمزنگاری دریافت می‌شود از 0.1 درصد تا 0.2 درصد متغیر می‌باشد. به عنوان مثال، صرافی رمزنگاری بایننس برای معامله گرانی که از BNB (کوین بایننس) برای انجام تجارت خود استفاده نمی‌کنند، 0.1 درصد کارمزد تراکنش دریافت می‌کند، در حالی که صرافی BitForex کارمزدهای تراکنش و‌ مبادلات را به کارمزدهای «سازنده» یا «گیرنده» تقسیم بندی کرده است.
به طور خلاصه، این بدان معنی است که هر کسی که نقدینگی را با قرار دادن یک سفارش محدود زیر قیمت مشخص هنگام خرید، یا بالاتر از قیمت هنگام فروش به دفترچه سفارش خود اضافه کند، واجد شرایط پرداخت هزینه تراکنش هستند. صرافی BitForex نیز دارای نرخ کارمزد سازنده 0 درصد و کارمزد گیرنده 0.05 درصد است. ایده کارمزدهای «سازنده» و «گیرنده» می‌تواند برای آن دسته از معامله‌گران نسبتاً تازه وارد در صنعت کمی پیچیده به نظر برسد، اما صرافی‌های خاصی وجود دارند که معاملاتی را برای کارمزد ارائه می‌دهند. به عنوان مثال، ETERBASE، هم برای بازارسازان و هم برای خریداران با توجه به شرایط، کارمزد صفر ارائه می‌کند و بسته به مقدار دارایی که می‌خواهید معامله کنید، معاملات دیگری نیز وجود دارد، در حالی که Coinbase Pro، که قبلا GDAX نامیده می‌شد، یکی از ارزان ترین صرافی‌ها برای خرید و مبادله رمزارزها در نظر گرفته می‌شود. اما بهترین توصیه برای معامله‌گرانی که در مورد قیمت‌های مختلف ارائه شده توسط صرافی‌های مختلف سردرگم هستند این است که ابتدا مشخص کنید که قرار است چه نوع معامله‌‌ای انجام دهید و به دنبال صرافی باشید که نیازهای شما را برآورده کند و در عین حال کمترین کارمزد تراکنش را داشته باشد.