ارز دیجیتال بیت کوین (BTCUSD) اغلب به عنوان ارز دیجیتال و به عنوان جایگزینی برای پول فیات تحت کنترل بانک مرکزی شناخته می شود. همچنین می توان گفت که بیت کوین یک نوع ارزش به حساب می آید زیرا توسط یک مقام پولی صادر می گردد و به طور گسترده در اقتصاد استفاده می شود. شبکه ارز دیجیتال بیت کوین غیرمتمرکز است و از این ارز دیجیتال در معاملات خرده فروشی نمی توان استفاده کرد.

می شود گفت که ارزش ارز دیجیتال بیت کوین مشابه ارزش فلزات گرانبها مانند طلا و نقره است. هر دو مورد از نظر تعداد محدود هستند و موارد استفاده انتخابی دارند. فلزات گرانبها مانند طلا در کاربردهای صنعتی مورد استفاده قرار می گیرند، در حالی که فناوری زیربنایی ارز دیجیتال بیت کوین، بلاک چین، کاربردهایی در صنایع خدمات مالی دارد. منشأ دیجیتالی بیت کوین به گونه ای می باشد که حتی ممکن است روزی به عنوان پلتفورمی برای تراکنش های خرده فروشی عمل کند.

بیت کوین چیست؟

بیت‌ کوین یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز است که در ژانویه ۲۰۰۹ ایجاد شد. ماهیت چگونگی کارکرد این ارز توسط فردی ناشناس  با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو ارائه شده است. هویت فرد یا افرادی که این فناوری را ایجاد کرده‌اند هنوز یک رمز و راز می باشد. ارز دیجیتال بیت کوین نسبت به مکانیزم های پرداخت آنلاین سنتی، نوید کارمزد تراکنش های کمتری را می دهد و برخلاف ارزهای دولتی، توسط یک مرجع غیرمتمرکز اداره می شود. بیت کوین ماهیتی کاملا دیجیتالی دارد زیرا از رمزنگاری برای حفظ امنیت آن استفاده می شود. بیت کوین هیچ نسخه فیزیکی ندارد و تمام اطلاعات مربوط به موجودی ها و نقل و انتقالات در یک دفترکل (که مثل یک دیتابیس  عمل می کند) نگهداری می شود، این اطلاعات توسط همگان قابل رویت و پیگیری است (البته تمام اطلاعات رمز گذاری شده و غیرقابل ویرایش هستند).

تمام تراکنش‌های بیت‌ کوین توسط حجم عظیمی از قدرت محاسباتی و از طریق فرآیندی به نام «ماینینگ» تأیید می‌شوند. ارز دیجیتال بیت کوین توسط هیچ بانک یا دولتی صادر یا پشتیبانی نمی گردد .علیرغم اینکه بیت کوین در اکثر نقاط جهان بشکل قانونی به رسمیت شناخته نمی شود اما بسیار محبوب است و باعث راه اندازی صدها ارز دیجیتال دیگر شده است که در مجموع به آنها آلت کوین می گویند. ارز دیجیتال بیت کوین معمولاً هنگام معامله به صورت اختصاری BTC خوانده می شود.

بیت کوین در مقایسه با ارزهای رایج چه جایگاهی دارد؟

کمیابی

زمانی که بیت کوین در سال ۲۰۰۸ معرفی شد، توسعه‌دهندگان آن در پروتکل این ارز تعیین کردند که تنها ۲۱ میلیون از بیت کوین ایجاد خواهد شد. عرضه فعلی بیت کوین حدود ۱۸ میلیون واحد است، نرخ انتشار بیت کوین تقریباً هر چهارسال به نصف کاهش می‌یابد که به آن هاوینگ (Halving) می‌گویند، بدین ترتیب عرضه بیت کوین در سال ۲۰۲۲ باید از مرز ۱۹ میلیون گذشته باشد، صد البته این در حالی است که فرض بگیریم پروتکل بیت کوین دچار تغییر نمی‌شود. به خاطر داشته باشید که تغییر پروتکل نیاز به اتفاق نظرِ بیش از نیمی از قدرت پردازش شبکه که در استخراج بیت کوین حضور دارند، دارد؛ از همین رو، روی کاغذ رخداد چنین رویدادی محتمل است، اما در عمل از واقعیت فاصله بسیار دارد. اکثر دولت‌ها به عنوان بخشی از سیاست‌های مالی خود، کنترل‌های منعطفی را برای عرضه ارزِ در گردش در نظر می‌گیرند و بسته به عوامل اقتصادی آنها را با هم تطبیق می‌دهند.

این موضوع در مورد بیت کوین صدق نمی‌کند. تاکنون، ادامه عرضه واحدهای بیت کوین باعث ایجاد جامعه‌ای گسترده و قدرتمند از ماینرها شده است، هرچند این روند با نزدیک شدن به مرز ۲۱ میلیون سکه قابل تغییر است. گفتن چیزی که در آن زمان دقیقا اتفاق خواهد افتاد دشوار است؛ یک فرض این است که تصور کنید دولت ایالات‌متحده ناگهان دست از تهیه اسکناس جدید برداشته‌ است. آخرین بیت کوین تا حدود سال ۲۱۴۰ استخراج نخواهد شد. به‌طور کلی کمیابی می‌تواند سبب افزایش ارزش شود. این همان مسئله‌ای است که در فلزات گرانبها مانند طلا مشاهده می‌شود.

بخش‌پذیری

۲۱ میلیون بیت کوین بسیار کمتر از ارزهای فیات در حال گردش در سراسر جهان است. بیت کوین تا ۸ رقم اعشار تقسیم می‌شود. کوچکترین واحد برابر با ۰.۰۰۰۰۰۰۰۱ بیت کوین است که «ساتوشی» نامیده می‌شود که از نام مستعار خالق بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو، گرفته شده است.

یک بیت کوین قابلیت بخش‌پذیری بیشتری از یک دلار آمریکا و یا دیگر ارزهای فیات دارد. درحالی که دلار آمریکا می‌تواند به سنت و یا یک صدمِ یک دلار آمریکا (USD) تقسیم شود، یک «ساتوشی»، یک صد میلیونیوم از یک بیت کوین (BTC) است. این بخش‌پذیری فوق‌العاده کمیابی بیت کوین را ممکن می‌کند؛ اگر بیت کوین همچنان با گذر زمان افزایش قیمت داشته باشد، کاربران با بخش جزئی از یک واحد بیت کوین همچنان می‌توانند در مبادلات روزانه شرکت کنند. بدون بخش‌پذیری، با فرض بر اینکه قیمت هر بیت کوین یک میلیون دلار باشد، استفاده از آن در بیشتر معاملات غیر ممکن خواهد بود.

کاربرد

یکی از نکات جذاب بیت کوین استفاده این ارز دیجیتال از فناوری بلاک‌ چین است. بلاک چین یک سیستم دفتر کل توزیع شده‌ است که نیاز به اعتماد بین طرفین را از بین برده است؛ بدین معنا که هیچ یک از طرفین شرکت کننده در تراکنش‌های بیت کوین نیاز نیست به یکدیگر اعتماد کنند. به واسطه‌ی سیستم پیچیده در بررسی و تاییدیه‌ها در دفتر کل توزیع‌شده بیت کوین و همچنین سیستم ایجاد بیت کوین‌های تازه، این اعتماد از پیش در سیستم وجود دارد. مهمتر از همه، انعطاف‌پذیریِ تکنولوژی بلاک‌چین این است که خارج از فضای ارزهای دیجیتال نیز سودمندی دارد. بیت کوین می‌تواند به عنوان پول و روش پرداخت مورد استفاده قرار بگیرد.

سودمندی و کارایی

آن چه که خرج کردن مضاعف را بعید می کند، اندازه شبکه بیت کوین است. برای حمله به شبکه بیت کوین و اختلال در شبکه ضروری هست تا گروهی از ماینر ها حداقل پنجاه و یک درصد توان شبکه را کنترل کنند. با کنترل اکثریت کل توان شبکه، این گروه می تواند بر بقیه شبکه تسلط پیدا کند تا سوابق را جعل نماید. با این حال، چنین حمله‌ای به شبکه ارز دیجیتال بیت‌ کوین به تلاش، پول و قدرت محاسباتی زیادی نیاز دارد و در نتیجه احتمال آن را بسیار بعید می‌سازد.

اما ارز دیجیتال بیت‌ کوین اغلب در آزمون سودمندی مردود می‌شود، زیرا مردم به ندرت از آن برای معاملات خرده‌ فروشی استفاده می‌کنند. منبع اصلی ارزش بیت کوین کمبود آن است. استدلال برای ارزش گذاری ارز دیجیتال بیت کوین شبیه به طلاست، کالایی که ویژگی های مشترکی با ارز دیجیتال دارد. این ارز دیجیتال به مقدار ۲۱ میلیون محدود شده است. یعنی نمی توان بیش از این مقدار ارز دیجیتال بیت کوین استخراج کرد.