بیت کوین اولین و شناخته شده ترین ارز دیجیتال است. با استفاده از یک پروتکل غیرمتمرکز، رمزنگاری و مکانیزمی برای دستیابی به اجماع جهانی در مورد وضعیت یک دفتر کل عمومی که به طور منظم به روز می شود، به نام «بلاک چین»، تبادل ارزش همتا به همتا را در قلمرو دیجیتالی امکان پذیر می کند.
از نظر عملی، بیت کوین شکلی از پول دیجیتال است که مستقل از هر دولت، ایالت یا مؤسسه مالی وجود دارد، می تواند بدون نیاز به یک واسطه متمرکز در سطح جهانی منتقل شود، و دارای پولی شناخته شده است. بیت کوین می تواند هم به پروتکل نرم افزار بیت کوین و هم به واحد پول اشاره داشته باشد که با نماد BTC شناخته می شود.
بیت کوین که در ژانویه ۲۰۰۹ به صورت ناشناس برای گروهی تخصصی از فناوران راه اندازی شد، اکنون یک دارایی مالی قابل معامله در سطح جهانی است که حجم تسویه روزانه آن به ده ها میلیارد دلار اندازه گیری می شود. اگرچه وضعیت نظارتی آن برحسب منطقه متفاوت است و همچنان در حال تکامل است، بیت کوین معمولاً به عنوان یک ارز یا کالا تنظیم می شود و استفاده از آن در همه اقتصاد های بزرگ قانونی (با سطوح مختلف محدودیت ها) است. در ژوئن ۲۰۲۱، السالوادور اولین کشوری بود که بیت کوین را به عنوان ارز قانونی خود اعلام کرد.

بیت کوین از کجا شروع شد؟

بیت کوین بر اساس ایده هایی است که در سال ۲۰۰۸ در یک وایت پیپر با عنوان بیت کوین: سیستم نقدی الکترونیکی همتا به همتا بیان شده است. این سند روش‌ هایی را توضیح می‌دهد که «به دو طرف مایل اجازه می‌ دهد تا مستقیماً با یکدیگر بدون نیاز به شخص ثالث قابل اعتماد معامله کنند». فناوری‌ های پیاده‌ سازی شده مشکل «هزینه مضاعف» را حل کرد و برای اولین بار کمبود را در محیط دیجیتال ممکن کرد. نویسنده این وایت پیپر ساتوشی ناکاموتو است، یک نام مستعار برای شخص یا گروهی که هویت واقعی آن ها همچنان یک راز باقی مانده است. ناکاموتو اولین مشتری نرم افزار بیت کوین منبع باز را در ۹ ژانویه ۲۰۰۹ منتشر کرد.
رشد اولیه شبکه بیت کوین در درجه اول به دلیل سودمندی آن به عنوان روشی جدید برای تبادل ارزش در دنیای دیجیتال بود. طرفداران اولیه عموماً افرادی بودند که از استفاده رمزنگاری قوی و فناوری‌های تقویت‌کننده حریم خصوصی به‌ عنوان مسیری برای تغییرات اجتماعی و سیاسی حمایت می‌کردند.

ویژگی های اساسی بیت کوین

غیرمتمرکز: هیچ کس شبکه بیت کوین را کنترل نمی کند یا مالک آن نیست و هیچ مدیر اجرایی هم وجود ندارد. در عوض، شبکه متشکل از شرکت کنندگان مشتاقی است که با قوانین یک پروتکل (که به شکل یک کلاینت نرم افزار منبع باز است) موافقت می کنند. تغییرات در پروتکل باید با اجماع کاربران آن انجام شود و طیف وسیعی از صداهای کمک کننده وجود دارد. این امر بیت کوین را به یک سیستم شبه سیاسی تبدیل می کند. از میان هزاران ارز دیجیتال موجود، بیت کوین مسلماً غیر متمرکزترین است، ویژگی ای که به عنوان یک وثیقه بکر برای اقتصاد جهانی تقویت می شود.
توزیع شده: تمام تراکنش های بیت کوین در یک دفتر کل عمومی به نام «بلاک چین» ثبت می شود. این شبکه مبتنی بر افرادی است که با میل و رغبت کپی‌هایی از دفتر کل را ذخیره می‌کنند و نرم‌افزار پروتکل بیت‌کوین را اجرا می‌کنند. این “نود ها” به انتشار صحیح تراکنش ها از طریق شبکه با پیروی از قوانین پروتکل تعریف شده توسط نرم افزار مشتری کمک می کنند.در حال حاضر بیش از ۸۰۰۰۰ نود در سطح جهانی توزیع شده است که تجربه خرابی یا از دست دادن داده را برای شبکه تقریبا غیرممکن می کند.
شفاف: اضافه شدن تراکنش های جدید به دفتر کل بلاک چین و وضعیت شبکه بیت کوین در هر زمان معین (به عبارت دیگر، «حقیقت» مالک چند بیت کوین) با اجماع و به طور شفاف مطابق با پروتکل به دست می آید.
همتا به همتا: اگرچه نود ها وضعیت شبکه را ذخیره و منتشر می‌کنند، پرداخت‌ها مستقیماً از یک شخص یا شرکت به دیگری انجام می‌شود. این بدان معناست که نیازی به هیچ “شخص ثالث قابل اعتماد” نیست تا به عنوان یک واسطه عمل کند.
بدون مجوز: هر کسی می‌تواند از بیت‌کوین استفاده کند، هیچ دروازه‌بانی وجود ندارد و نیازی به ایجاد «حساب بیت‌کوین» نیست. هر یک از تراکنش هایی که از قوانین پروتکل پیروی می کنند، از طریق مکانیسم های اجماع تعریف شده توسط شبکه تایید می شوند.
شبه ناشناس: اطلاعات هویتی ذاتاً با تراکنش های بیت کوین مرتبط نیست. در عوض، تراکنش ها به آدرس هایی گره خورده اند که به شکل رشته های الفبایی عددی تصادفی تولید می شوند.