مفاهیم پایه

اگر شما هم قصد ورود به بازار رمزارزها و سرمایه‌گذاری در این زمینه را دارید، باید با اطلاعات کاربردی در ارزهای دیجیتال آشنا شوید. وارد شدن به فضای کریپتوکارنسی می‌تواند دشوار باشد، به خصوص زمانی که احساس می‌کنید همه به زبان دیگری صحبت می‌کنند. در دنیای امروز برای کسب درآمد و سود در بازار رمزارزها، نیازمند کسب اطلاعات و آشنایی با مفاهیم اولیه ارزهای دیجیتال هستید. در این راهنما از صرافی تتر با برخی از رایج‌ترین اصطلاحات کاربردی در ارزهای دیجیتال و بلاکچین آشنا خواهید شد.

Altcoins

آلت کوین به ارز دیجیتالی به غیر از بیت کوین اشاره دارد. هر آلت کوین مجموعه‌ای از قوانین، ویژگی‌ها و موارد استفاده خاص خود را دارد. آلت کوین‌ها می‌توانند در فناوری‌های کاملاً جدید یا فورک‌های ارزهای دیجیتال موجود باشند.

Bull market

بول مارکت یا بازار صعودی، پدیده‌ای را توصیف می‌کند که در آن قیمت‌های بازار به طور کلی در یک دوره معین روند صعودی دارند و درک عمومی از وضعیت مثبت است.

Bear market

بازار نزولی برعکس بازار صعودی است، که در آن چشم‌اندازها منفی است زیرا به نظر می‌رسد قیمت‌های بازار در روند نزولی قرار دارند.

Blockchain

بلاکچین یک روش جامع به منظور ذخیره کردن داده‌ها و اطلاعات با روشی غیرمتمرکز است. داده‌ها را می‌توان کپی کرد و در سراسر شبکه سیستم‌های کامپیوتری در آن بلاکچین توزیع کرد. بلاکچین‌ها که معمولاً توسط جامعه‌ای از ماینرها یا اعتبارسنجی‌ها اداره می‌شوند، برای عملکرد خود به یک واسطه متمرکز نیاز ندارند. بلاکچین‌ها از لیست رو به رشدی از تراکنش‌ها تشکیل شده‌اند که به صورت تعداد زیادی از بلوک‌ها قالب بندی می‌شوند. هر بلوک حاوی یک مرجع رمزنگاری است که تغییر تاریخچه بلاکچین را غیرممکن می‌سازد.

Block reward

هنگامی که بلاک‌ها توسط ماینرها یا اعتباردهنده‌ها ایجاد می‌شوند، پاداش بلاک صادر می‌شود. بلاک ریوار‌د به شکل یک ارز دیجیتال تازه ساخته شده است که به عنوان انگیزه‌ای برای شرکت کنندگان برای کمک به حفظ بلاکچین استفاده می‌شود.

Consensus

اجماع در زمینه ارزهای رمزنگاری شده، به روشی اشاره دارد که از طریق آن مشارکت‌کنندگان بلاکچین در مورد آنچه باید در بلاکچین گنجانده شود توافق می‌کنند. دو مکانیزم اجماع بسیار مهم که امروزه توسط شبکه‌های رمزنگاری استفاده می‌شود، اثبات کار و اثبات سهام هستند.

Cryptography

کریپتوگرافی به علم ایمن نگه داشتن اطلاعات اشاره دارد و امروزه در بسیاری از زمینه‌ها از جمله محاسبات مورد استفاده قرار می‌گیرد. رمزنگاری از طریق الگوریتم هش یک طرفه SHA-256 برای فعال کردن Proof-of-Work و از طریق رمزنگاری کلید خصوصی و کلید عمومی برای احراز هویت و اعتبار سنجی نقل و انتقالات ارزهای دیجیتال و همچنین به ایمن کردن بلاکچین‌ها و ارزهای دیجیتال کمک می‌کند.

dApp

dApps یا برنامه های غیرمتمرکز، برنامه‌هایی هستند که در بالای شبکه‌های بلاکچین اجرا می‌شوند و از قراردادهای هوشمند برای ارائه ابزارها و خدمات غیرقابل اعتماد برای کاربران استفاده می‌کنند. رایج ترین پلتفرم قرارداد هوشمند، پروتکل اتریوم است که امروزه صدها dApp برای آن وجود دارد.

DAO

یک DAO یا سازمان غیرمتمرکز مستقل به یک نهاد تجاری اشاره دارد که به عنوان قوانین شفاف در تعدادی از قراردادهای هوشمند نشان داده شده است. هدف آن‌ها کاهش تمرکز است و معمولاً به جامعه این امکان را می‌دهد که با رأی موافق یا مخالف هرگونه تغییر یا به روز رسانی پیشنهادی، آینده DAO و محصولات آن را اداره کند.

DeFi

DeFi یا فناوری غیرمتمرکز مالی به اکوسیستم رو به رشد برنامه‌ها و خدماتی اشاره دارد که از فناوری بلاکچین و ارزهای دیجیتال برای ارائه خدمات مالی غیرمتمرکز به کاربران استفاده می‌کنند. امروزه صدها برنامه DeFi که اغلب در شبکه اتریوم مستقر شده‌اند، وجود دارند که به کاربران اجازه می‌دهند از ارزهای دیجیتال وام بگیرند، وام دهند و سود کسب کنند.

Do Your Own Research/DYOR

خودت تحقیق کن! این اغلب به‌ عنوان هشداری توسط تأثیرگذاران ارزهای دیجیتال به سرمایه‌گذاران دیگر استفاده می‌شود و به ما یادآوری می‌کند که هیچ جایگزینی بهتر از تحقیقات خود ما برای بررسی دقیق ارزهای دیجیتال و پروژه‌های بلاکچین وجود ندارد. شایان ذکر است که اینفلوئنسرها و رسانه‌های ارزهای دیجیتال می‌توانند انگیزه‌ها و اهداف متفاوتی داشته باشند.

ERC-20

ERC-20 که در شبکه اتریوم استفاده می‌شود، پرکاربردترین استاندارد رمزارز است. ERC-20 به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد تا به راحتی ارزهای دیجیتالی را ایجاد کنند که با زیرساخت‌های موجود سازگار است.

ERC-721

این استاندارد شبکه اتریوم برای توکن‌های غیرقابل تعویض یعنی NFTها است. ERC-721 امکان ایجاد توکن‌های منحصر به فرد و غیرقابل تقلب را فراهم می‌کند و می‌توان از آن برای ایجاد کلکسیون‌های دیجیتال و اقلام بازی یا نمادسازی اقلام منحصر به فرد دنیای واقعی استفاده کرد.

EVM

ماشین مجازی اتریوم یا EVM در اصل یک کامپیوتر مبتنی بر بلاکچین جهانی است. EVM یک محیط اجرا برای توسعه دهندگان فراهم می‌کند تا برنامه‌های غیرقابل اعتماد و غیرمتمرکز را در شبکه اتریوم ایجاد کنند.

Fiat

فیات به انواع پول در اکوسیستم مالی سنتی اشاره دارد. دلار آمریکا و یورو از جمله ارزهای فیات هستند. کار با ارزهای فیات در چشم انداز بلاکچین معمولاً مستلزم اعتماد به یک نهاد مرکزی متمرکز برای حفظ وجوه کاربران است.

Fork

فورک وضعیتی را توصیف می‌کند که در آن یک بلاکچین تغییری را در پروتکل تجربه می‌کند که دو زنجیره موازی تولید می‌کند. فورک‌ها معمولاً زمانی اتفاق می‌افتند که توسعه‌دهندگان یا کاربران کریپتو تصمیم می‌گیرند پروتکل باید به نحوی تغییر یا به‌روزرسانی شود. دو نوع فورک وجود دارد: هارد فورک‌ها که سازگاری را از بین می‌برند و موجب صدور ارز جدید می‌شوند و سافت فورک‌ها که مجموعه قوانین را به‌روزرسانی می‌کنند که نیاز به پشتیبانی اکثریت شرکت‌کنندگان شبکه دارد.

FOMO/Fear of missing out

ترس از دست دادن؛ نوعی از اضطراب اجتماعی ناشی از این تصور که دیگران در حال تفریح یا لذت بردن از مزایای یک رویداد هستند. FOMO در بازارهای ارزهای دیجیتال، معمولاً به تماشای توکن‌هایی گفته می‌شود که شما مالک آن‌ها نیستید که از طریق حرکت‌های انفجاری صعودی قیمت حرکت می‌کنند.

Fear, uncertainty, and doubt/FUD

ترس، عدم اطمینان و شک، معمولاً به اطلاعاتی اشاره دارد که احتمالاً افراد را به سمت دیدگاه بدبینانه از بازار سوق می‌دهد.

Fundamental analysis

تحلیل فاندامنتال روشی برای ارزیابی ارزش یک دارایی معین و همچنین برآورد عملکرد آتی آن می‌باشد. در زمینه پروژه‌های رمزنگاری، عواملی مانند ارزش فناوری و نوآورانه بودن یک محصول، تیم توسعه دهنده آن، یا مدل توزیع توکن و موارد استفاده از آن را در نظر می‌گیرد.

Gas

به کارمزدی اشاره دارد که برای انجام عملیات در شبکه اتریوم، ارسال تراکنش‌ها و استقرار و تعامل با قراردادهای هوشمند دریافت می‌شود. معمولاً هزینه Gas بر حسب Gwei است، کسر کوچکی از اتر محاسبه می‌شود.

Gwei

Gwei کوچکترین بخش غیرقابل تقسیم ارز بومی اتریوم اتر است. 1 اتر برابر با 1,000,000,000,000,000,000 Gwei(1018) است.

Halving

کاهش ۵۰ درصدی پاداش بلاک استخراج بیت کوین؛ نصف شدن پس از استخراج ۲۱۰۰۰۰ بلاک از زمان گذشته رخ می‌دهد که تقریباً هر ۴ سال یکبار است. شبکه بیت کوین با پاداش بلاک ۵۰ بیت کوین شروع به کار کرد و در حال حاضر، پس از ۳ هاوینگ، در سطح ۶.۲۵ بیت کوین در هر بلوک قرار دارد.

Hash rate

هش ریت نشان می‌دهد که در هر ثانیه چند محاسبه خاص شبکه توسط شبکه بیت‌کوین انجام می‌شود. نرخ هش ۱ ترا هش به این معنی است که شبکه می‌تواند ۱ تریلیون محاسبه را در یک ثانیه انجام دهد.

HODL

این اصطلاح از غلط املایی کلمه Hold می آید. HODL به اقدام عدم فروش کوین‌های کاربران، اغلب در تضاد با روند فعلی بازار اشاره دارد.

Know Your Customer/ KYC

KYC یا مشتری خود را بشناسید، به فرآیندی اشاره دارد که طی آن یک ارائه دهنده خدمات مالی باید اطلاعات مشتریان خود را هنگام ثبت نام جمع آوری و تأیید کند. این الزامات توسط نهادهای حاکم در حوزه قضایی مشتری و کسب و کار اعمال می‌شود.

Ledger

Ledger به یک پایگاه داده از تراکنش‌ها اشاره دارد. در زمینه ارزهای رمزنگاری شده، دفتر کل تاریخچه تراکنش یک ارز دیجیتال معین است که در بلاکچین ذخیره شده است.

Liquidity

Liquidity یا نقدینگی می‌تواند به دو مورد اشاره داشته باشد و معمولاً از آن برای توصیف کیفیت یک ارز رمزنگاری شده برای خرید و فروش آزاد استفاده می‌شود. از نقدینگی همچنین می‌توان برای ارزهای دیجیتال موجود برای معامله در یک استخر نقدینگی در یک صرافی غیرمتمرکز استفاده کرد.

Limit order

Limit order به سفارشی که در صرافی برای خرید یا فروش یک دارایی به قیمت معین یا بهتر انجام می‌شود، اشاره دارد. سفارش خرید با قیمت هدف یا بالاتر اجرا می‌شود، در حالی که فروش فقط با قیمت انتخابی یا پایین‌تر انجام می شود.

Margin trading

مارجین تریدینگ یک روش معاملاتی است که شامل استفاده از وجوه قرض شده است که در مقایسه با معاملات معمولی، دسترسی به مبالغ بیشتری را فراهم می‌کند. مارجین تریدینگ به معامله گران این امکان می‌دهد تا از موقعیت‌های سرمایه گذاری بهتری استفاده کرده و بیشترین سود را دریافت کنند.

Market cap

قیمت یک دارایی ضرب شدت در عرضه در گردش نشان دهنده ارزش کل یک دارایی معین و بازار آن است. ارزش بازار یا market cap اغلب به عنوان معیاری برای سنجش موفقیت یک پروژه استفاده می‌شود.

Mining

ماینینگ فرآیند مشارکت منابع محاسباتی در شبکه بلاکچین به منظور ایجاد بلوک‌های جدید است که در ازای آن، ماینرها پاداش دریافت می‌کنند.

Mining pool

استخر ماینینگ گروه یا جامعه‌ای از ماینرها است که قدرت محاسباتی یا هش خود را با هم ترکیب کرده‌اند. از آنجایی که ماینرها در بلاکچین‌های اثبات کار، همگی برای اولین نفری که بلاک‌های معتبر جدید ایجاد می‌کنند، رقابت می‌کنند، ادغام می‌تواند به این شرکت کنندگان کمک کند تا سود استخراج خود را افزایش دهند.

Network fees

Network fees به منظور اطمینان از پردازش تراکنش‌ها در شبکه‌های بیت کوین یا اتریوم، ضروری است. این کارمزد به‌ عنوان انگیزه‌ای برای پاداش دادن به مشارکت‌کنندگان شبکه، مانند استخراج‌کنندگان و اعتبارسنجی‌ها، برای پردازش تراکنش‌ها و کمک به ایمن سازی شبکه استفاده می‌شود.

Node

نود نوعی شرکت کننده در شبکه بلاکچین است که داده‌ها را ذخیره کرده و به فرآیند اجماع کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که تمام تراکنش‌ها و بلوک‌های جدید معتبر هستند. ماینرها به ‌عنوان گره‌‌های کامل عمل می‌کنند، اما هر کسی می‌تواند بدون مشارکت در منابع محاسباتی، یک گره را برای نظارت بر شبکه اجرا کند.

Nonce

نانس یک عدد کاملا تصادفی است که استخراج ‌کنندگان در بلاکچین‌های اثبات کار مانند بیت‌کوین برای حل معمای رمزنگاری که به آن‌ها اجازه می‌دهد یک بلوک جدید اضافه کنند و پاداش بلاک را کسب کنند. هدف یک ماینر یافتن یک الگو است که در آن خروجی هش شده SHA-256 با تعداد مشخصی صفر شروع می‌شود. عدد نانس به شبکه‌های PoW اجازه می‌دهد تا سختی استخراج را تنظیم کنند.

Private key

کلید‌های خصوصی به منظور شناسایی مالکان کیف پول دارایی‌های دیجیتال استفاده می‌شود. این رمز بسیار شبیه یک رمز عبور عمل می‌کند و هر کسی که یک کلید خصوصی داشته باشد می‌تواند از آدرس کیف پول مرتبط به وجوه دسترسی پیدا کند.

Proof of stake

اثبات سهام یا PoS یک مکانیسم توافقی است که توسط بلاکچین‌ها برای اطمینان از ذخیره داده‌های صحیح در بلاکچین استفاده می‌شود. در بلاکچین‌های اثبات سهام، به شرکت‌کنندگانی که مقداری ارز رمزنگاری شده را به شبکه واریز می‌کنند (استیکینگ) این فرصت داده می‌شود تا به تولید بلاک‌های جدید و کسب پاداش‌های بلوک کمک کنند.

Proof of work

اثبات کار یا PoW مکانیزم اجماع دیگری است که از شبکه‌ای از رایانه‌ها به نام ماینرها استفاده می‌کند که تراکنش‌ها را در ازای پاداش‌های کریپتو تأیید می‌کنند. هر کسی می‌تواند یک ماینر شود و با استفاده از منابع محاسباتی برای حل یک معمای رمزنگاری به نام هش برای ایجاد بلوک‌های جدید رقابت کند. اولین کسی که این کار را انجام می‌دهد، این حق را به دست می‌آورد که بلاک جدید خود را به بلاکچین اضافه کند.

Public key

کلید عمومی در کنار کلید خصوصی به عنوان یک جفت ایجاد می‌شود. کلید عمومی یک رشته طولانی از کاراکترها است که از طریق یک الگوریتم برای تولید آدرس کیف پول شما اجرا می‌شود.

Sats یا Satoshis

Sats کوچکترین واحد ممکن بیت کوین (BTC) با 0.00000001 BTC است. یک سات که به نام خالق مرموز بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو نامگذاری شده است، معادل صد میلیونیم بیت کوین است.

SHA-256

SHA-256 یک الگوریتم هش رمزنگاری یک طرفه است که ورودی با هر اندازه‌ را گرفته و آن را به یک رشته تصادفی با طول ثابت تبدیل می‌کند. امروزه بسیاری از پروژه‌های بلاکچین از SHA-256 برای فعال کردن استخراج اثبات کار برای تأیید تراکنش ها استفاده می‌کنند.

Smart contracts

قرارداد هوشمند برنامه‌ای است که روی یک شبکه بلاکچین ذخیره شده و توسط آن اداره می‌شود. پلتفرم‌های قرارداد هوشمند مانند اتریوم به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهند تا برنامه‌های غیرمتمرکز ایجاد کنند که می‌توانند با ارزهای دیجیتال کار کنند تا ابزارها و خدمات مالی شفاف را برای کاربران نهایی فراهم کنند.

TA technical analysis

تحلیل تکنیکال به فرآیند مطالعه نمودارهای قیمت و استفاده از شاخص‌های مختلف بازار برای تعیین وضعیت بازار اشاره دارد. تحلیل تکنیکال یک حوزه مطالعه عمیق برای معامله گران باتجربه است که هدفشان استفاده از تحلیل تکنیکال به نفع خود در هنگام تلاش برای پیش بینی حرکات بازار آینده است.

UTXO

موجودی کیف پول در شبکه های ارز دیجیتال در واقع به عنوان یک متغیر ذخیره نمی‌شود، بلکه آن‌ها از چندین UTXO محاسبه می‌شوند که اساساً واحدهای ارز دیجیتال مصرف‌ نشده باقی مانده از مجموع تمام تراکنش‌های انجام‌شده در کیف پول هستند. در مجموع، مجموع UTXO های یک آدرس، موجودی کیف پول را تشکیل می‌دهد.

Validators

Validators شرکت کنندگان در یک شبکه بلاکچین هستند که تراکنش‌های دریافتی را تأیید می‌کنند. اعتباردهنده‌ها که در پلتفرم‌های اثبات سهام به جای ماینرها استفاده می‌شوند، به حفظ یکپارچگی بلاکچین و حفظ امنیت آن کمک می‌کنند و برای کار خود پاداش دریافت می‌کنند. اعتبارسنجی‌ها توسط شبکه انتخاب می‌شوند تا بلاک‌های جدید را بر اساس مقدار ارز دیجیتالی که در شبکه به اشتراک گذاشته‌اند، اعتبارسنجی کنند.

Volatility

Volatility یا نوسان به تمایل یک دارایی به تغییر قیمت اشاره دارد. بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال به شدت نوسان دارند، که برای چنین بازار جوانی قابل انتظار است و می‌تواند جذابیت اصلی معامله گران کریپتو باشد.

Whale

“نهنگ” یک اصطلاح عامیانه است که برای توصیف کاربران بزرگ در بازارهای ارزهای دیجیتال، از سرمایه گذاران نهادی گرفته تا صندوق‌های تامینی یا افراد ثروتمند استفاده می‌شود.

White paper

وایت پیپرها اسنادی هستند که معمولاً ماهیت آکادمیک دارند و یک فناوری جدید را پیشنهاد می‌کنند و جزئیات دقیق اجرای آن را بیان می‌کنند. به طور معمول، پروژه‌های جدید وایت پیپرها را راه ‌اندازی می‌کنند تا به کاربران یا سرمایه‌گذاران بالقوه کمک کنند تا محصول یا خدمات، موارد استفاده و پتانسیل آن را درک کنند.

معمولاً در هر زمینه‌ای که مباحث مالی و پول مطرح باشد، می‌توان گفت کلاهبرداری نیز وجود دارد. ارزهای دیجیتال که در چند سال اخیر تا حد زیادی رواج و گسترش یافته‌اند نیز از این قاعده مستثنی نبوده و این امر در مورد آن‌ها نیز صادق است. کلاهبرداری در ارزهای دیجیتال فیشینگ نامیده می‌شود. ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین از بلاکچین برای تأیید استفاده کرده و از طریق مؤسسات مالی اجرا نمی‌شوند، بنابراین بازیابی آن‌ها از سرقت دشوارتر است. طبق گزارش کمیسیون فدرال رزرو، کلاهبرداران ارزهای دیجیتال از سال ۲۰۲۱ بیش از ۱ میلیارد دلار سرقت کرده‌اند. به همین دلیل و با توجه به اهمیت این موضوع، در این مقاله از صرافی تتر به توضیح فیشینگ پرداخته و روش‌های مقابله با آن شرح داده می‌شود.

فیشینگ چیست؟

فیشینگ چیست؟ فیشینگ نوعی کلاهبرداری از ارزهای دیجیتال است که شامل فریب کاربران رمزارزها و سرقت کلیدهای خصوصی یا اطلاعات شخصی آن‌ها به شیوه‌های گوناگون است. مهاجم معمولاً برای جلب اعتماد قربانی، خود را به عنوان یک نهاد یا شخص مشروع جلوه می‌دهد. هنگامی که کلاهبرداری انجام شد، مهاجم از اطلاعات وی برای سرقت وجوه ارزهای دیجیتال استفاده می‌کند. با پیچیده‌تر شدن فرآیند حملات سایبری و حرفه‌ای‌تر شدن کلاهبرداران، کلاهبرداری‌های فیشینگ به طور فزاینده‌ای افزایش می‌یابند. اغلب حملات فیشینگ، کیف پول‌ها، صرافی‌های ارزهای دیجیتال وعرضه‌های اولیه را مورد هدف قرار می‌دهند.

بنابراین، کاربران کریپتو باید از نحوه کارشان برای محافظت از خود آگاه باشند. حمله فیشینگ معمولاً با ارسال یک ایمیل یا پیام انبوه به قربانیان احتمالی توسط مهاجم شروع می‌شود و اغلب به نظر می‌رسد که از یک منبع قانونی، مانند کیف پول یا صرافی ارز دیجیتال است. این پیام همیشه حاوی لینکی است که به یک وب‌سایت جعلی منتهی می‌شود که شبیه به وب‌سایت واقعی و قانونی است.

هنگامی که کاربر بر روی آن کلیک می‌کند و اطلاعات خود را وارد می‌کند، مهاجم از آن برای دسترسی به حساب کاربر استفاده می‌کند. به‌عنوان مثال، ممکن است پیامی ادعا کند که مشکلی در حساب کاربر وجود دارد و او باید فوراً برای رفع آن وارد سیستم شود. برخی از مهاجمان حتی با هشدار دادن به صاحبان حساب در مورد “فعالیت مشکوک” وانمود می‌کنند که مشکلات امنیتی وجود دارد تا آن‌ها را وادار کنند که اطلاعات ورود خود را در یک وب‌سایت جعلی وارد کنند.

در این مقاله از صرافی تتر، پیرامون نحوه کار کلاهبرداری‌های فیشینگ، راه‌های تشخیص آن‌ و نکاتی در مورد نحوه جلوگیری از حملات فیشینگ در ارز دیجیتال بحث خواهیم کرد.

معرفی انواع حملات فیشینگ

چند نوع از حملات فیشینگ که به طور ویژه در فضای ارزهای دیجیتال رایج است عبارتند از؛

Spear phishing attack

(Spear phishing) یک حمله هدفمند است که هدف آن فرد یا سازمان خاصی است. در این حمله، فیشر اطلاعات قبلی در مورد هدف خود دارد و از آن برای تنظیم ایمیل فیشینگ استفاده می‌کند تا تمام فرآیند قانونی به نظر برسد. به عنوان مثال، مهاجم یک ایمیل از یک شخص یا سازمان آشنا برای قربانی جعل و ارسال می‌کند. سپس یک لینک مخرب که در ظاهر به عنوان یک لینک عادی به نظر می‌رسد، اضافه می‌شود.

Whaling attack

(Whaling Phishing) نوع خاصی از حملات فیشینگ است که افراد با جایگاهی بالا در یک سازمان را مورد هدف قرار می‌دهد. این نوع حمله به خصوص به دلیل دسترسی گسترده‌تر فرد قربانی، از یک حمله فیشینگ معمولی خطرناک‌تر است. به عنوان مثال، اگر یک مدیرعامل بر روی یک لینک مخرب کلیک کند، مهاجم می‌تواند به کل شبکه شرکت دسترسی پیدا کند.

Clone phishing attack

این حمله زمانی اتفاق می‌افتد که فیشر یک کپی از یک ایمیل قانونی که در گذشته به هدف ارسال شده است، ایجاد کند. مهاجم لینک را با یک فایل مخرب جایگزین می‌کند و آن را برای قربانی ارسال می‌کند. از آنجایی که به نظر می‌رسد ایمیل مشابه ایمیلی است که قربانی قبلاً دریافت کرده است، احتمالاً آن‌ها از روی عادت یا آشنایی روی لینک کلیک می‌کنند.

Pharming attack

در این نوع حملات فیشینگ، قربانی به یک وب‌سایت جعلی هدایت می‌شود، حتی اگر URL صحیح را وارد کند. این کار معمولاً با تخریب سرور DNS که مسئول تبدیل URL‌ها به آدرس‌های IP است، با کدهای مخرب انجام می‌شود. سپس با استفاده از این کد، زمانی که قربانیان سعی در بازدید از یک وب‌سایت قانونی دارند، به وب‌سایت جعلی مهاجم هدایت می‌شوند. حملات فارمینگ به طور ویژه‌ای خطرناک هستند زیرا تشخیص آن‌ها بسیار دشوار است. به‌عنوان نمونه، قربانی ممکن است URL صحیح را برای وب‌سایت بانک خود وارد کند اما در یک وب‌سایت جعلی که شبیه به واقعی به نظر می‌رسد وارد شود.

Voice phishing attack

این نوع از فیشینگ که به عنوان vishing نیز شناخته می‌شود، به جای ایمیل از تماس‌های صوتی یا پست صوتی برای کلاهبرداری استفاده می‌کند و معمولاً در رسانه‌های مبتنی بر صدا یا تلفن‌های معمولی اتفاق می‌افتد. در یک حمله فیشینگ صوتی، مهاجم شناسه تماس گیرنده را جعل می‌کند تا به نظر برسد که از یک سازمان قانونی مانند بانک تماس گرفته می‌شود. کلاهبرداران ویشینگ اغلب از نرم افزارهایی استفاده می کنند تا با استفاده از پیام‌های صوتی به قربانیان احتمالی هشدار دهند.

SMS phishing attack

فیشینگ اس‌ام‌اس که Smishing نامیده می‌شود، از پیام‌های متنی به جای ایمیل استفاده می‌کند و در آن، مهاجمان Smishing پیام‌های متنی به ظاهر قانونی را برای قربانیان خود ارسال می‌کنند. هنگامی که قربانی بر روی لینک موجود در پیامک کلیک می‌کند، از او خواسته می‌شود تا اطلاعات ورود خود را وارد کند تا مهاجم برای دسترسی به حساب او از آن استفاده کند.

DNS hijacking

سرقت نام دامنه (DNS) با تغییر ورودی‌های DNS برای یک وب‌سایت قانونی، قربانیان را به یک وب‌سایت جعلی هدایت می‌کند. برای اجرای حمله، یک فیشر ورودی‌های DNS را جایگزین کرده و به یک آدرس IP متفاوت اشاره می‌کند. هنگامی که قربانیان سعی می‌کنند از وب‌سایت قانونی بازدید کنند، به جای آن به وب‌سایت جعلی مهاجم هدایت می‌شوند. سپس این حمله با بارگذاری بدافزار بر روی رایانه افراد یا تداخل در ارتباطات DNS، انجام می‌شود.

Phishing bots

ربات‌های فیشینگ برنامه‌های کامپیوتری هستند که حملات فیشینگ را خودکار می‌کنند و از آن‌ها می‌توان برای ارسال ایمیل‌های فیشینگ انبوه، ایجاد وب‌سایت‌های جعلی و میزبانی سایت‌ها در سرورها استفاده کرد. چنین ربات‌هایی همچنین می‌توانند به طور خودکار اعتبار ورود کاربران و سایر اطلاعات حساس آن‌ها را جمع آوری کنند. این برنامه‌ها اغلب همراه با انواع دیگر حملات فیشینگ مانند حملات ارسال هرزنامه استفاده می‌شوند.

Ice phishing

در این شکل از فیشینگ، مهاجم یک تراکنش جعلی را برای قربانی ارسال می‌کند که به نظر می‌رسد از یک منبع قانونی باشد. این تراکنش نیاز دارد تا قربانی آن را با کلید خصوصی خود امضا کند. به عبارت دیگر، قربانی فریب داده می‌شود تا معامله‌ای را امضا کند که اختیارات توکن‌های او را به کلاهبردار منتقل می‌کند. اگر قربانی ادامه دهد، ناآگاهانه مالکیت توکن های خود را به مهاجم منتقل می‌کند.

Fake browser extensions

این افزونه‌ها، افزونه‌های مخربی هستند که شبیه افزونه‌های قانونی نیز هستند و اغلب برای سرقت اطلاعات حساس مانند اطلاعات ورود به سیستم و شماره کارت اعتباری استفاده می‌شوند. علاوه بر این، آن‌ها می‌توانند قربانیان را به وب‌سایت‌های جعلی هدایت کنند، بدافزار را به رایانه‌هایشان وارد کنند یا تبلیغات ناخواسته را نمایش دهند. افزونه‌های جعلی مرورگر معمولاً از طریق ایمیل‌های فیشینگ یا وب‌سایت‌های مخرب توزیع می‌شوند و حذف آن‌ها ممکن است دشوار باشد.

چگونه با حملات فیشینگ مقابله کنیم؟

پس از آشنایی با فیشینگ و انواع مختلف حملات آن، نکته مهمی که وجود دارد، چگونگی مقابله با فیشینگ در ارز دیجیتال است. در ادامه این بخش، چند نکته مهم وجود دارد که می‌توان برای جلوگیری از حمله فیشینگ ارزهای دیجیتال از آن‌ها استفاده کرد:

مراقب ایمیل‌ها باشید، به‌خصوص اگر حاوی پیوست‌ها یا لینک‌هایی باشند. در صورتی که در مورد امنیت یک ایمیل مطمئن نیستید، مستقیماً با فرستنده تماس بگیرید تا صحت آن را تأیید کند.

بر روی لینک‌ها کلیک نکنید یا پیوست‌ها را از منابعی که به آن‌ها اعتماد ندارید دانلود نکنید.

سیستم عامل و نرم‌افزار خود را همیشه به‌روز نگه دارید.

از رمزهای عبور قوی و ایمن استفاده کنید و هرگز از یک رمز عبور در حساب‌های مختلف استفاده نکنید.

در صورت وجود، احراز هویت دو مرحله‌ای را فعال کنید.

اطلاعات شخصی مانند آدرس کیف پول یا کلیدهای خصوصی خود را در اختیار هیچ کس قرار ندهید.

از یک صرافی ارزدیجیتال و کیف پول معتبر برای انجام تراکنش‌ها استفاده کنید.

مراقب وب‌سایت‌هایی باشید که مشکوک به نظر می‌رسند. هنگامی که از ایمنی یک سایت مطمئن نیستید، جستجو و تحقیق کنید تا ببینید آیا دیگران آن سایت را جعلی گزارش کرده‌اند یا خیر.

افزونه‌های مرورگر را از منابع غیرقابل اعتماد دانلود نکنید.

به غلط‌های املایی و اشتباهات ایمیل‌ها یا هر مورد ارسال شده دیگر توجه کنید.

از آنجاکه ارز های دیجیتال تبدیل به یک بازار گسترده شده اند، انواع متفاوتی از دارایی در این عرصه وجود دارد که شاید از آن ها آگاه نباشید. یکی از این دارایی ها، شت کوین ها (shitcoin) هستند که به دارایی های دیجیتالی خاصی اطلاق دارند. در اصل، شت کوین به ارز های دیجیتالی گفته می شود که از ارزش واقعی بهره مند نبوده و نسبت به سایر ارز های رمزنگاری شده، از ارزش کم تری برخوردار می باشند. حتی ممکن است یک شت کوین کاملا فاقد ارزش بوده و سرمایه گذاری در آن با شکست مواجه شود. از سوی دیگر، درست است به دارایی های دیجیتالی که از ارزش کم تری برخوردار هستند شت کوین گفته می شود، اما با این حال در برخی موارد دیده شده است که چندین شت کوین جنجالی بازار را تکان داده و به محبوبیت فراوانی رسیده اند. اما چگونه این شت کوین ها را بشناسیم و واقعا شت کوین چیست؟ در این مقاله از صرافی تتر، قصد داریم تا همه چیز درباره شت کوین را به شما آموزش دهیم.

معرفی شت کوین

اصطلاح شت کوین (Shitcoin)، برای ارز های دیجیتالی به کار برده می شود که ارزش آن ها کم یا حتی فاقد ارزش است. در واقع این دسته از ارز های دیجیتال، با هیچ هدف خاصی تشکیل نشده و از نقشه راه مشخصی نیز برخوردار نیستند. کلمه Shitcoin، یک اصطلاح تحقیرآمیز است که اغلب برای توصیف آلت کوین ها، یا ارز های رمزنگاری شده که پس از محبوب شدن بیت کوین ساخته شده اند، استفاده می شود. شناسایی شت کوین ها آسان است زیرا از الگوی خاصی پیروی می کنند. اگرچه ممکن است در هنگام عرضه یک سکه علاقه خاصی به آن وجود داشته باشد، اما قیمت شت کوین ها نسبتا یکسان است. معمولا قیمت شت کوین ها، به طور تصاعدی در یک دوره زمانی کوتاه افزایش می یابد، زیرا سرمایه گذاران شروع به پرش می کنند. البته لازم به ذکر است که در تاریخ کریپتو، شت کوین هایی که به طور ناگهانی افزایش قیمت شدیدی را تجربه کرده و به محبوبیت زیادی دست یافتند نیز وجود داشته که در ادامه مقاله نام برده ایم.

تاریخچه شت کوین

شت کوین یک اصطلاح است که در بازار ارز دیجیتال رواج یافته، اما دقیقا مشخص نیست این اصطلاح از کجا آمده است. بیشترین اطلاعاتی که در رابطه با پیدایش این عبارت وجود دارد، این است که در تاریخ ۲ نوامبر ۲۰۱۰، کلمه شت کوین در BitcoinTalk، مورد استفاده قرار گرفت. از همین روی، به نظر می رسد این عبارت اصطلاحی است که از مکالمات در انجمن ‌ها و رسانه ‌های اجتماعی به وجود آمده و سپس میان معامله گران نیز ترویج یافته است. اگر بخواهیم نگاه دقیق تری به پیدایش تاریخچه شت کوین داشته باشیم، طبق آمار Google Analytics، استفاده از اصطلاح شت کوین تا قبل از سال ۲۰۱۷، بسیار کم بوده است. اما امروزه این اصطلاح میان سرمایه گذاران بسیار رایج است و اغلب تریدر های حرفه ای، با آن آشنایی دارند.

چرا شت کوین ها فاقد ارزش اند؟

علت اصلی ناموفق بودن شت کوین ها را می توان عدم علاقه مندی سرمایه گذاران به معامله با این دارایی ها دانست. زمانی که بیت کوین در سال ۲۰۰۹، وارد بازار شد، اغلب سرمایه گذاران به بررسی این دارایی جدید پرداختند و از فناوری پشت آن شگفت زده شدند. زیرا بیت کوین از یک نقش راه مشخص، هدف بزرگ، میزان عرضه و تقاضای حساب شده و بسیاری از موارد دیگر ساخته شده است که آن را به دارایی ارزشمند تبدیل می کند. اما معمولا شت کوین ها نه از برنامه ریزی خاصی بهره مند هستند و نه حتی هدفی مشخص دارند.

محبوب ترین شت کوین ها

بازار کریپتوکارنسی پر از پروژه های جدید و مختلف است که هر یک از تفاوت های مشهودی برخوردار بوده و برای هدف خاصی ایجاد شده اند. اما در این بین، بسیاری از پروژه ‌ها ارزش کمی به بازار ارائه می‌ کنند یا اصلا ارزشی ندارند که به این دسته از ارز های دیجیتال، شت کوین گفته می شود. اما از نقطه نظری دیگر، شت کوین هایی در بازار وجود دارند که خود را ثابت کرده و از تاریخچه قیمتی خوبی برخوردار هستند. اغلب این شت کوین ها یا به واسطه حمایت یک سلبیریتی مشهور، و یا اتفاقی خاص محبوب شده اند. در ادامه برخی از محبوب ترین شت کوین های تاریخ بازار ارز های دیجیتال را نام برده ایم:

دوج کوین (Dogecoin)
شیبا اینو(shiba inu)
سیف مون (SafeMoon)
بیبی دوج کوین (Baby DogeCoin)
ارز های دیجیتالی که نام برده شد، از شناخته شده ترین شت کوین ها میان معامله گران هستند که در برهه زمانی خاص، افزایش قیمت را تجربه کرده اند. به همین دلیل نمی توان گفت تمامی شت کوین ها برای همیشه فاقد ارزش می مانند، بلکه ممکن است برخی از آن ها به محبوبیت بسیار زیادی برسند.

آیا شت کوین ها قابل سرمایه گذاری هستند؟

در کل پیشبینی روند بازار کریپتوکارنسی، کار آسانی نیست و سرمایه گذاری در انواع ارز های رمزنگاری شده، ممکن است ریسک هایی را نیز به همراه داشته باشد. از آنجا که فناوری زیربنایی مورد استفاده برای مدیریت بلاک چین‌ ها، ممکن است توسط درصد زیادی از سرمایه ‌گذاران به خوبی درک نشده باشد، فضای زیادی برای سوء استفاده وجود دارد. تشخیص اینکه آیا یک ارز دیجیتال قابل دوام است یا اینکه برای فریب دادن سرمایه گذاران ایجاد شده است، می تواند دشوار باشد. با اینحال نمی توان گفت سرمایه گذاری در شت کوین ها مطلقا بد است، و یا این نوع سرمایه گذاری خوب است.
شت کوین ها قابل سرمایه گذاری هستند و برخی از آن ها ممکن است سود هایی را نیز به دارندگان خود ارائه دهند. برای مثال دوج کوین یکی از محبوب ترین شت کوین های بازار است که در سال ۲۰۱۳، با قیمت بسیار کمی وارد بازار شد. اما این شت کوین به سرعت میان معامله گران محبوب شد و تا قیمت ۰.۷۳ دلار افزایش یافت. برخی از علاقه مندان به دوج کوین، عقیده دارند این شت کوین تا ۱ دلار نیز افزایش خواهد یافت که البته نمی توان گفت این موضوع چقدر به واقعیت نزدیک است. در نهایت می توان گفت، از آنجا که شت کوین هایی که به دلایل گوناگون میان معامله گران بسیار محبوب می شوند، سود های غیر منتظره ای نیز به دارندگان خود اعطا می کنند.
به همین خاطر، بسیاری از معامله گران به دنبال شناسایی شت کوین هایی که در آینده ارزشمند خواهند شد، هستند. معمولا تعداد کمی از معامله گران حرفه ای می توانند به این نقطه برسند، زیرا تحلیل پروژه های کریپتوکارنسی نیاز به تحلیل های فراوان و آموزش دیدن در زمینه انواع روش های ترید، را دارد. در این صورت شما می توانید از طریق فرآیند ترید و بررسی دقیق بازار، شت کوین هایی که پتانسیل سود را دارند شناسایی کرده و در آن ها سرمایه گذاری کنید. اما توجه داشته باشید این نوع سرمایه گذاری خطرات زیادی را نیز به همراه داشته و ممکن است پروژه مورد نظر شما هیچ گاه به بازدهی نرسد.

اتریوم چیست؟ اتریوم دومین ارز دیجیتال برتر جهان پس از بیت کوین است که قابلیت های فراوانی را به سرمایه گذاران این عرصه می بخشد. اتریوم که با نشان اختصاری (ETH) نشان داده می شود، از طریق فناوری منحصر به فرد بلاک چین ایمن شده و یک نرم افزار جهانی غیرمتمرکز را ارائه می دهد. درواقع اتریوم یک پلتفرم جهانی است که برای ساخت اپلیکیشن ها و انجام تراکنش های مالی، مورد استفاده قرار می گیرد. این پلتفرم محبوب از ارز دیجیتال بومی خود، یعنی ارز دیجیتال اتر(ether) یا ETH بهره مند است. اما به راستی اتریوم چیست که تا این حد مشهور شده و رتبه دومین ارز دیجیتال بازار را به خود اختصاص داده است؟ با صرافی تتر همراه باشید تا همه چیز در رابطه با اتریوم را فرا بگیرید.

اتریوم و تاریخچه ی آن

در سال 2014، شخصی با نام ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) که به عنوان یکی از نابغه های برنامه نویسی شناخته می شود، وایت پیپر اتریوم را به جهان ارائه داد. سپس پلتفرم اتریوم در سال 2015، توسط بوترین و جو لوبین، بنیانگذار شرکت نرم افزاری بلاک چین ConsenSys، راه اندازی شد. اتریوم (Ethereum)، یکی از هزاران ارز دیجیتال موجود در عرصه کریپتوکارنسی است که می تواند توسط هر کسی و برای ایجاد هر فناوری دیجیتال ایمن استفاده شود. این توکن برای استفاده در شبکه بلاک چین طراحی شده است، اما می تواند توسط شرکت کنندگان به عنوان روشی برای پرداخت هزینه کار انجام شده روی بلاک چین نیز استفاده شود. ارز دیجیتال اتریوم به گونه ای طراحی شده است که مقیاس پذیر، قابل برنامه ریزی، ایمن و غیرمتمرکز باشد. این بلاک چین انتخابی برای توسعه دهندگان و شرکت هایی است که بر اساس آن، فناوری ایجاد می کنند تا نحوه عملکرد بسیاری از صنایع و نحوه انجام زندگی روزمره ما را تغییر دهند. اتریوم با استفاده از رمز ارز بومی خود(ETH)، از قرارداد های هوشمند و ابزار ضروری در پشت برنامه های غیرمتمرکز، پشتیبانی می کند. بسیاری از امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و سایر برنامه ها، از قرارداد های هوشمند در ارتباط با فناوری بلاک چین اتریوم استفاده می کنند.

توکن اتریوم چیست؟

اتر (ETH) توکن بومی است که توسط بلاک چین و شبکه اتریوم به عنوان یک سیستم پرداخت برای تأیید تراکنش ها استفاده می شود. ERC-20 استانداردی برای ایجاد توکن های قابل تعویض با قرارداد هوشمند برای استفاده در اکوسیستم اتریوم است. در واقع ERC-20 استانداردی برای توکن های قرارداد هوشمند ایجاد شده با استفاده از اتریوم است. مانند بیت کوین، توکن‌ های اتریوم نیز بر روی بلاک چین ردیابی می ‌شوند که دفتر کل عمومی تمام تراکنش‌ های انجام شده است. این به این دلیل است که توکن‌ های اتریوم فقط نوع خاصی از قرارداد های هوشمند هستند که بر روی بلاک چین اتریوم زندگی می‌ کنند. از توکن های اتریوم برای ساخت برنامه های غیر متمرکز(DApp)، اجرای قرارداد هوشمند و… استفاده می شود.

اتریوم ۲ چیست؟

اتریوم 2.0 نسخه جدیدی از بلاک چین اتریوم است که این به روز رسانی، قرار است ساختار اتریوم را به کلی تغییر دهد. در حال حاضر الگوریتم اجماع (POW)، در شبکه اتریوم به کار رفته است. این بدان معناست که واحد های اتریوم را می توان مانند بیت کوین، از طریق دستگاه های مخصوص ASIC، استخراج کرد. اما توسعه دهندگان اتریوم تصمیم دارند برای کاهش هزینه های شبکه اتریوم، ارائه سیستمی عادلانه تر و جلوگیری از اثرات مخرب استخراج، این بلاک چین را به ساختار الگوریتم اثبات سهام(POS)، تغییر دهند که این امر می تواند مزایای اتریوم را ارتقا دهد. درواقع مکانیزم سهامداری اتریوم 2.0، جایگزین مدل اثبات کار خواهد شد که در آن ماینر های ارز های دیجیتال از رایانه های پرقدرت برای تکمیل توابع پیچیده ریاضی معروف به هش استفاده می کنند. فرآیند ماینینگ به مقدار روزافزون برق نیاز دارد تا تراکنش ‌های اتریوم قبل از ثبت در بلاک چین عمومی، تأیید شوند. همچنین ETH، در حال حاضر مصرف برق سالانه ای تقریباً برابر با فنلاند دارد و رد پای کربنی برابر با سوئیس تولید می کند. اما خوشبختانه انتظار می ‌رود این ادغام، ردپای کربن اتریوم را تا 99.95 درصد کاهش دهد و یکی از انتقادات عمده به ارز دیجیتال را برطرف کند. در نتیجه عمل استیکینگ Staking، فرآیندی است که جایگزین ماینینگ برای تأیید تراکنش‌ های اتریوم، پس از تکمیل ادغام می‌ شود.

تفاوت بیت کوین و اتریوم

از آنجا که بیت کوین از نظر حجم بازار، برترین ارز دیجیتال جهان است و اتریوم نیز در رتبه دوم قرار دارد، این دو دارایی دیجیتال دائما با یکدیگر مقایسه می شوند. اما در حالی که این دو ارز دیجیتال از شباهت های برخوردار هستند، تفاوت های مهمی را نیز شامل می شوند. درست است که بیت کوین و اتریوم، هر دو ساختار غیر متمرکز داشته و دارایی دیجیتالی هستند. اما این دو رمز ارز محبوب، از نظر فنی متفاوت اند. برخی از مهم ترین تفاوت های بیت کوین و اتریوم به شرح زیر می باشد:
۱. تفاوت زمانی در تکمیل تراکنش ها در بلاک چین: تکمیل تراکنش ها در اتریوم سریع تر از بیت کوین است.
۲. تعداد عرضه: حداکثر تعداد بیت کوین هایی که می توانند وارد گردش شوند ۲۱ میلیون است، اما تعداد کل واحد های قابل استخراج اتریوم ۱۲۱.۶۷ مقدار است.
3. هزینه کارمزد: هزینه کارمزد اتریوم که به عنوان (Gas) در شبکه اتریوم شناخته می شود، توسط شرکت کنندگان در تراکنش های اتریوم پرداخت می شود. کارمزدهای مرتبط با تراکنش های بیت کوین توسط شبکه گسترده بیت کوین جذب می شود.
۴. هاوینگ: بیت کوین از فناوری هاوینگ در شبکه خود بهره مند است که تعداد کوین ها را هر ۴ سال یک بار نصف می کند تا محدود به ۲۱ میلیون واحد بماند، اما اتریوم از همچین قابلیتی در شبکه خود برخوردار نیست.
۵. مرج اتریوم: زمانی که آپدیت اتریوم انجام شود، این شبکه از الگوریتم اثبات سهام بهره مند شده و از نظر الگوریتم اجماع نیز از بیت کوین متمایز خواهد شد.
در آخر باید گفت که، شبکه های بیت کوین و اتریوم با توجه به اهداف کلی آن ها نیز متفاوت هستند. بیت کوین به‌ عنوان جایگزینی برای ارزهای ملی ایجاد شد و از این رو می‌ خواهد وسیله مبادله و ذخیره ‌کننده ارزش باشد، اما اتریوم به عنوان پلتفرمی برای تسهیل قرارداد ها و برنامه ‌های غیرقابل تغییر و برنامه ‌ای از طریق ارز خود در نظر گرفته شد.

آیا سرمایه گذاری در اتریوم مناسب است؟

انتقال اتریوم به پروتکل اثبات سهام، که به کاربران این امکان را می ‌دهد تا تراکنش ‌ها را اعتبارسنجی کنند، می تواند در آینده اتریوم بسیار تاثیر گذار باشد. در حال حاضر نیز اتریوم از رمز ارز های بسیار محبوب بازار است و از تاریخچه قیمتی عالی برخوردار است. همچنین شرکت های بزرگ بسیاری از اتریوم حمایت می کنند. برای مثال، از سال 2015، مایکروسافت با ConsenSys برای توسعه فناوری بلاک ‌چین اتریوم به عنوان سرویس (EBaaS) در پلتفرم ابری Azure مایکروسافت همکاری داشته است. از همین روی می توان گفت خرید اتریوم، می تواند سرمایه گذاری خوبی را برای شما به ارمغان بیاورد.

آلتکوین به طور کلی به عنوان هر ارز دیجیتالی غیر از بیت کوین (BTC) تعریف می شود. با این حال، برخی از افراد آلت کوین ها را همه ارز های دیجیتال غیر از بیت کوین و اتریوم (ETH) می دانند زیرا اکثر ارز های دیجیتال به یکی از این دو تقسیم می شوند. برخی آلتکوین ها از سیستم های اجماع برای تأیید تراکنش ها و باز کردن بلاک چین های جدید استفاده می کنند یا سعی می کنند با ارائه قابلیت ها یا اهداف جدید یا اضافی، خود را از بیت کوین و اتریوم متمایز کنند. اکثر آلتکوین ها توسط توسعه دهندگانی که دیدگاه متفاوتی دارند یا از رمز یا ارز دیجیتال استفاده می کنند، توسعه و منتشر می شوند. هم اکنون ده ها هزار آلتکوین در بازار وجود دارد که بر اساس آنچه که از آن ساخته شده اند، انواع مختلفی دارند. ارزش آتی آلت کوین ها غیرقابل پیش بینی است، اما تا زمانی که بلاک چینی که بر اساس آن ساخته شده است استفاده و توسعه یابد، آلت کوین ها به وجود خود ادامه خواهند داد.

آلتکوین چیست؟

“آلت کوین” ترکیبی از دو کلمه “جایگزین” و “سکه” است. به طور کلی برای تمام ارزهای دیجیتال و توکن هایی که بیت کوین نیستند استفاده می شود. آلت کوین ها متعلق به بلاک چین های اختصاصی خودشان هستند. بسیاری از فورک‌ ها از بیت‌کوین و اتریوم هستند. اغلب اوقات، گروهی از توسعه‌ دهندگان با دیگران مخالفت می‌کنند و آن‌ ها را ترک می‌ کنند تا پول خود را به دست آورند. بسیاری از آلت کوین ها در هر بلوک برای انجام کاری استفاده می شوند، مانند اتر که در اتریوم برای پرداخت هزینه تراکنش استفاده می شود. برخی از توسعه دهندگان فورک هایی از بیت کوین ایجاد کرده اند و دوباره به عنوان تلاش هایی برای رقابت با بیت کوین به عنوان یک روش پرداخت، مانند بیت کوین کش ظاهر شده اند.
آلت‌کوین‌ ها تلاش می‌کنند محدودیت‌ های ارز دیجیتال و بلاک چین را که اجازه می‌ دهند با آن رقابت کنند، بهبود بخشند. اولین آلت کوین، لایت کوین بود که از بلاک چین بیت کوین در سال 2011 مشتق شد. لایت کوین از سیستم اجماع اثبات کار (PoW) متفاوتی نسبت به بیت کوین استفاده می کند که Scrypt نامیده می شود که کمتر از بیت کوین فعال و سریع تر است. اتر یک آلتکوین دیگر است. با این حال، روی بیت کوین متمرکز نشد.

انواع آلتکوین ها

آلت کوین ها دسته بندی های مختلفی دارند. در این جا خلاصه ای از انواع آلتکوین ها و موارد استفاده از آن ها آورده شده است. آلت کوین ها ممکن است در بیش از یک دسته قرار گیرند، مانند TerraUSD که یک استیبل کوین و یک توکن کاربردی است.
توکن پرداخت: همان طور که از نام آن پیداست، توکن‌های پرداخت به‌ عنوان پول استفاده می‌ شوند – برای تبادل ارزش بین طرفین. بیت کوین اولین نمونه از توکن پرداخت است.
استیبل کوین ها: تجارت و استفاده از ارز های دیجیتال از زمان آغاز به کار با نوسانات همراه بوده است. هدف استیبل کوین ها کاهش این نوسانات عمومی با گره زدن ارزش خود به سبدی از کالاها، مانند ارزهای فیات، فلزات گران بها، یا سایر ارز های دیجیتال است. این سبد به‌عنوان ذخیره‌ ای طراحی شده است تا در صورت شکست یا مشکلاتی که ارز رمزنگاری شده با آن مواجه شود، دارندگان را نجات دهد. نوسانات قیمت استیبل کوین ها به گونه ای طراحی نشده است که از محدوده باریکی فراتر رود.
توکن های امنیتی: توکن های امنیتی دارایی های توکن شده ای هستند که در بازار سهام عرضه می شوند. توکن سازی انتقال ارزش از یک دارایی به یک توکن است که به سرمایه گذاران ارائه می شود.هر ملکی می تواند نمایه شود، مانند املاک و مستغلات یا سهام. برای انجام این کار، دارایی ها باید محافظت و نگهداری شوند. در غیر این صورت، علامت بی معنی است زیرا چیزی را نشان نمی دهد.
میم کوین: همان طور که آن ها پیشنهاد می کنند، میم کوین ها از جوک ها یا برداشت های احمقانه در مورد سایر ارزهای رمزپایه محبوب الهام گرفته شده اند.آن ها معمولاً در مدت زمان کوتاهی محبوبیت پیدا می کنند که اغلب به صورت آنلاین توسط اینفلوئنسرهای محبوب یا سرمایه گذارانی که سعی در استفاده از سود کوتاه مدت دارند در نظر گرفته می شوند.
عرضه اولیه سکه (ICO): معادل عرضه اولیه عمومی (IPO) در صنعت ارزهای دیجیتال است. شرکتی که به دنبال جمع‌ آوری سرمایه برای ایجاد یک سکه، اپلیکیشن یا سرویس جدید است، یک ICO را برای جمع‌ آوری سرمایه راه‌ اندازی می‌کند.

مزایا و معایب آلتکوین ها

آلت‌کوین‌ ها «نسخه بهبودیافته» ارز رمزنگاری‌ شده آن‌ ها هستند، زیرا هدف آن‌ ها حذف نقص‌ های درک شده است.
آلت کوین‌ هایی که کاربرد بیشتری دارند، شانس بیشتری برای بقا دارند، زیرا دارای کاربرد هایی مانند اتریوم هستند. سرمایه گذاران می توانند از بین انواع آلتکوین ها که عملکرد های متفاوتی را در اقتصاد کریپتو انجام می دهند، انتخاب کنند.
فقدان آلت کوین واضح است.
آلت کوین ها در مقایسه با بیت کوین ارزش بازار کمتری دارند. بیت کوین به طور کلی از می ۲۰۲۱ حدود ۴۰ درصد از بازار جهانی ارزهای دیجیتال را در گردش داشته است.
بازار آلت کوین با سرمایه گذاران کمتر و فعالیت کمتر مشخص می شود و در نتیجه نقدینگی کمتری دارد.
تمایز بین آلتکوین های مختلف و موارد استفاده مربوط به آن ها همیشه آسان نیست و تصمیمات سرمایه گذاری را دشوار تر و گیج کننده تر می کند.

آینده آلتکوین ها

بحث در مورد آینده آلت کوین ها و ارز های دیجیتال نمونه ای از وضعیتی است که منجر به انتشار دلار توسط دولت فدرال در قرن نوزدهم شد. انواع مختلفی از پول در ایالات متحده در گردش است. هر کدام ویژگی های خاص خود را داشتند و توسط ابزارهای دیگر پشتیبانی می شدند. بانک‌ های محلی نیز ارز صادر می‌ کردند که در برخی موارد توسط ذخایر جعلی پشتیبانی می‌ شد. این تنوع ارز ها و ابزار های مالی مشابه وضعیت فعلی بازار آلت کوین است. امروزه هزاران آلتکوین در بازار وجود دارد که هر کدام ادعا می کنند هدف و بازار متفاوتی را ارائه می کنند.
وضعیت فعلی بازار آلت کوین بعید است که در یک ارز دیجیتال واحد ادغام شود. اما این احتمال نیز وجود دارد که بسیاری از هزاران آلتکوین لیست شده در بازار ارز های دیجیتال زنده نخواهند بود. با این حال، بازار ارز های دیجیتال، صرف نظر از نوع کوین، در حال تغییر است. ارزهای دیجیتال هنوز در حال یافتن نقش خود در اقتصاد جهانی هستند، بنابراین بهتر است با احتیاط به همه ارزهای دیجیتال نزدیک شوید.

وایت پیپر که در فارسی به آن کاغذ سفید می گویند، عموماً به گزارش کامل و جامعی از عملکرد یک طرح یا پروژه یا مشکلی که پروژه حل می کند، اطلاق می شود. اگر به تازگی وارد دنیای خرید ارزهای دیجیتال شده اید، این نام قطعا برای شما آشناست. البته توجه داشته باشید که وایت پیپر تنها به دنیای ارزهای دیجیتال محدود نمی شود، بلکه در بازارهای مالی و دولت ها نیز کاربرد دارد. جالب است بدانید اولین کاغذ سفید دولتی در سال ۱۹۹۲ توسط چرچیل با عنوان (کاغذ سفید چرچیل) پیشنهاد شد، اما در حال حاضر کاغذهای سفید تجاری بیشتر از کاغذ های سفید دولتی استفاده می شوند.

وایت پیپر شامل چه قسمت هایی است؟

همانطور که گفته شد ، وایت پیپر مقاله ای است که حاوی اطلاعات بسیار مفیدی است و هدف از نوشتن آن درک یک سؤال خاص ، تصمیم گیری صحیح در مورد مشکل یا ارائه اطلاعات مفید در مورد خرید آن است. به طور کلی ، اسناد سفید ابزاری برای محکومیت مشتری یا تبلیغات است. همچنین ، مقاله وایت پیپر ارز دیجیتال یک سند یا پرونده PDF است که توضیحی جامع برای یک پروژه غیرمتمرکز ارائه می دهد. وایت پیپر نشان می دهد که چه مشکلی می تواند پروژه را حل کند. هنگام مواجه با ارز دیجیتال جدید ، ابتدا باید اسناد آن را بخوانید، این امر از سه طریق مهم است: دلیل اول این است که خواندن وایت پیپر به شما امکان می دهد پروژه را بدانید و درک کنید ، دلیل دوم این است که می توانید در مورد آن بدانید مشکلی که این پروژه در تلاش است تا حل کند و اطمینان حاصل کند که این پروژه قادر به حل آن است یا خیر. دلیل سوم این است که این امکان را به شما می دهد تا اعتبار نشانه پروژه را اندازه گیری کنید و شما قادر خواهید بود در مورد سرمایه گذاری خود تصمیم کاملاً آگاهانه بگیرید. لطفاً فراموش نکنید که وایت پیپر توسط تیم پروژه نوشته شده است و بدیهی است که آن ها پروژه خود را ستایش می کنند ، برای شناسایی نقاط ضعف و مشکلات باید آن را عمیق بررسی کنید. با درک کامل از قسمت های کاغذ سفید ، به یک ابزار تحلیل قدرتمند مجهز خواهید شد.

وایت پیپر استاندارد باید شامل موارد زیر باشد:

چکیده:
چکیده خلاصه ای کوتاه اما کلی از پروژه را ارائه می دهد. وظیفه چکیده تشویق شما به خواندن بقیه کاغذ سفید است.

مقدمه:
به طور کلی ، بخش مقدمه مطالب اساسی مانند ماهیت blockchain و ارزهای دیجیتال و مزایای آن ها را می نویسد. این بخش همچنین بازاری را که در آن ارز دیجیتال قصد ورود دارد ، ارائه می دهد.

آشنایی با مشکل:
این مشکل جزئیات بیشتری در مورد مشکل پروژه و بازار هدف ارائه شده است.

توضیحات محصول:
در بخش توضیحات محصول، می توانید تعریف محصول را از زبان توسعه دهندگان آن بخوانید، در این بخش خواهید فهمید که این محصول چگونه کار می کند و چگونه می تواند مشکلات را حل کند.

جزییات فنی:
همانطور که از طرف این بخش مشخص است، در این بخش می توانید جزئیات فنی مربوط به blockchain پروژه معرفی شده را مشاهده کنید. همچنین ، روش توسعه و تهیه سکه یا نشانه دیجیتالی آن در این بخش ذکر شده است.

توکن:
در این بخش ، استفاده از یک ارز یا نشانه دیجیتال و عملکرد و مکانیسم آن به طور کامل شرح داده شده است. همچنین ، در این بخش ، تیم توسعه دهنده اظهارات خود را در مورد میزان سود این ارز بیان می کند. مطالعه این بخش اجباری است.

جزئیات پیشنهاد عمومی:
اگر وایت پیپر برای فروش یک Cereton یا Coin خاص نوشته شده باشد ، در این بخش اطلاعات مربوط به پیشنهاد عمومی آن ذکر شده است. محصول ، جزئیات افراد واجد شرایط و نامناسب شرایط ، نحوه استفاده از سرمایه جذب شده و نقشه راه پروژه را در نظر می گیرند.

نتیجه:
یک وایت پیپر استاندارد همیشه با یک نتیجه گیری به پایان می رسد. در این قسمت خلاصه ای از نکات مهم پروژه ذکر شده است. در صورتی که این عرضه عمومی در شرف وقوع باشد، این بخش به شما یادآوری می کند تا علاقه مندان فرصت مشارکت را از دست ندهند. همانطور که گفته شد، تمام کاغذهای سفید توسط تیم توسعه تنظیم می شود، بنابراین اگر قصد سرمایه گذاری دارید، نباید تنها به خواندن آن ها اعتماد کنید.

وایت پیپر برای چه کسانی مناسب است؟

خواندن یک کاغذ سفید تقریباً برای هر کسی که برای رشد کسب و کار خود نیاز به خرید محصول یا دریافت خدمات خاصی دارد، راحت است.
نویسندگان کاغذ سفید افرادی مانند مدیران شرکت، مدیران مالی، مدیران و کارمندان بخش فناوری اطلاعات، مدیران خط تولید و نمایندگان کاربران هستند که در بخش‌های مختلف هر کسب‌وکاری کار می‌کنند. به طور کلی، کاغذهای سفید در بین مشاغل B2B محبوب هستند. دلیل این امر این است که وایت پیپرها بیانگر نوع خرید محصولات و خدمات مهم کسب و کار های بزرگ هستند که باید در خرج کردن پول خود بسیار دقت داشته باشند.

ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto)، در میان علاقه مندان به عرصه ارز های دیجیتال و یا دانشمندان کامپیوتر و هکرها، نامی آشنا است. زیرا این شخصیت مرموز، ارز دیجیتال بیت کوین را اختراع کرده که در حال حاضر یکی از محبوب ترین فناوری های قرن محسوب می شود. درواقع ساتوشی ناکاموتو یک فرد شناخته شده نیست که خبرنگار ها به طور معمول با او مصاحبه کنند، بلکه این تنها یک لقب برای شخصی است که بیت کوین را ابداع کرده است. این ارز دیجیتال محبوب در تاریخ 3 ژانویه سال 2009، توسط شخص یا گروهی به نام «ساتوشی ناکاموتو» به جهان معرفی شد. اما جالب است بدانید پس از گذشت سال ها، همچنان هویت واقعی ساتوشی ناکاموتو مخفی است و هیچ کس نمی داند چرا خالق بزرگ ترین اثر جهان، باید هویت خود را مخفی کند؟ البته فرضیه هایی دراین باره وجود دارد که ما قصد داریم در این مقاله همه چیز درباره ساتوشی ناکاموتو و ارز دیجیتال را بررسی کنیم.

ساتوشی ناکاموتو خالق بیت کوین کیست؟

شاید برای شما هم این سوال پیش آمده است که اگر هویت ساتوشی ناکاموتو مخفی است، پس نام ساتوشی ناکاموتو از کجا پدید آمده؟ در این باره باید بگوییم درست است که هنوز هیچ فردی ساتوشی ناکاموتو را از نزدیک ملاقات نکرده و صدای وی را نشنیده است، اما این فرد مرموز، در گذشته چندین بار به صورت مجازی و ناشناس با جهان ارتباط برقرار کرده است. درواقع خود خالق بیت کوین لقب ساتوشی ناکاموتو را برای خود انتخاب کرده است، وی در قسمتی از وایت پیپر و یا همان معرفی نامه بیت کوین این چنین نوشته است:
«ساتوشی ناکاموتو ممکن است یک شخص واقعی نباشد. این نام ممکن است نام مستعار سازنده یا سازندگان بیت کوین باشد که می خواهند ناشناس بمانند.»
در شبکه بیت کوین قسمتی به نام (Bitcoin white paper)، وجود دارد که اطلاعات اولیه ای درباره بیت کوین، توسط ساتوشی ناکاموتو در آن نوشته شده است تا مردم بدانند دقیقا بیت کوین چیست و چرا به وجود آمده است. ماه ها پیش از استخراج اولین بلاک بیت کوین، ساتوشی در قسمت وایت پیپر بیت کوین، نوشته بود:
«بیت کوین، سیستم نقدی الکترونیکی همتا به همتا است و نسخه ‌ای کاملا همتا به همتا از پول نقد الکترونیکی»
البته ساتوشی، تا سال ۲۰۱۰، در شبکه اجتماعی ردیت و بلاک های بیت کوین با استخراج کنندگان در ارتباط بود. اما سال ۲۰۱۰، این مشارکت به پایان رسید و از آن زمان تا به امروز هیچ اثری از ساتوشی نیست. البته همچنان دست نوشته هایی از وی وجود دارد که در قسمت های بعدی نقل قول کرده ایم.

هدف ساتوشی ناکاموتو از خلق بیت کوین چه بود؟

با آن که ساتوشی ناکاموتو هویت خود را به طور مرموزی مخفی کرده است، اما هیچ گاه هدف وی برای ایجاد بیت کوین ، یک راز نبود. ساتوشی این فناوری پیچیده را ابداع کرد تا کنترل مالی را از دخالت کنندگان مالی پس بگیرد و به مردم عادی فرصتی بدهد که در یک سیستم مالی غیرمتمرکز شرکت کنند. در واقع اولین و مهم ترین هدف ساخت بیت کوین، تمرکز زدایی مالی است. از سوی دیگر، بیت کوین پاسخی به بحران بزرگ مالی بود که نشان داد حتی بزرگترین بانک های جهان نیز می توانند با شکست مواجه شوند. زیرا اولین مقاله در مورد ارز های دیجیتال، توسط ساتوشی در سال ۲۰۰۸ نوشته شد که در آن زمان بانک های مرکزی با بحران مالی مواجه شده بودند. به همین ترتیب، ساتوشی شکنندگی سیستم مالی مدرن را برجسته کرد و خواستار تمرکز زدایی از مبادلات مالی شد. سپس، ارز دیجیتال متولد شد و بیت کوین یکی از اولین گزینه های خارج از سیستم مالی سنتی، برای مشارکت عمومی در تراکنش های مالی بدون واسطه بود.