آموزش

بیت کوین و به طورکلی ارزهای دیجیتال جزء دارایی‌های غیرمتمرکز هستند، به این معنی که هیچ قیمت استانداردی در زمان خاصی برای آن‌ها وجود ندارد. دارایی‌های دیجیتال به هیچ ارز فیاتی مانند دلار یا یورو متصل نبوده و به کشور خاصی یا حتی به صرافی خاصی مرتبط نیستند. کسانی که به دنبال خرید یا فروش ارزهایی مانند بیت کوین هستند، متوجه خواهند شد که قیمت ارزهای دیجیتال نیز مانند همه کالاها، نسبت به عرضه و تقاضا و نوع بازار متفاوت است. برای مثال یکی از عواملی که در تفاوت قیمت رمز ارزها در صرافی‌های مختلف نقش دارد، نقدینگی است. حجم معاملات یک ارز دیجیتال مانند بیت کوین می‌تواند در صرافی‌های بزرگتر مانند Binance و BitForex بسیار بالاتر باشد، در حالی که صرافی‌های کوچکتر حجم کمتری را مشاهده می‌کنند. این تفاوت در عرضه بر قیمت ارزهای دیجیتال در آن صرافی‌ها تأثیر می‌گذارد. همچنین در حال حاضر هیچ رویه‌ای برای قیمت گذاری بیت کوین یا به طور کلی ارزهای دیجیتال وجود ندارد. این بدان معنی است که هیچ کس نمی‌داند که هزینه یک ارز دیجیتال چقدر باید باشد و قیمت آن‌ها صرفاً توسط سطوح معاملات در زمان مشخص تعیین می‌شود.

صرافی چیست و چگونه کار می‌کند؟

صرافی ارز دیجیتال جایی است که خریداران و فروشندگان می‌توانند ارزهای دیجیتال را معامله کنند. اگر شما نیز می‌خواهید دارایی‌های دیجیتال را معامله کنید، باید این کار را از طریق صرافی‌های ارز دیجیتال انجام دهید. در حال حاضر، تنها تعداد کمی از شرکت‌های سرمایه‌گذاری سنتی ارزهای دیجیتال را ارائه می‌دهند. به طور کلی سه نوع اصلی از مبادلات رمزنگاری وجود دارد که شامل متمرکز، غیر متمرکز و ترکیبی است. اما روش‌های دیگری نیز برای خرید و فروش رمز ارزهای دیجیتال وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به برنامه‌های سرمایه‌گذاری و پلتفرم‌های P2P یا همتا به همتا اشاره کرد.

نحوه کار صرافی‌ها به چه صورت است؟

هنگامی که یک حساب کاربری در یک صرافی رمزنگاری ایجاد می‌کنید، صرافی به شما این امکان را می‌دهد تا ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین (BTC)، اتر (ETH)، لایت کوین (LTC)، پولکادات (DOT)، دوج کوین (DOGE) و غیره را خریداری کنید و بفروشید. بسته به نوع صرافی، می‌توانید ارزهای دیجیتال را با استفاده از یک ارز فیات مانند دلار آمریکا خریداری کنید. هر چه یک سرویس بزرگتر و معتبرتر باشد، احتمال ارائه طیف وسیعی از ارزهای رمزنگاری شده بیشتر است. در یک صرافی رمزنگاری، می‌توانید از ارزهای فیات معمولی برای خرید کریپتو استفاده کنید، یا ممکن است بتوانید یک ارز دیجیتال را با ارز دیگری مبادله کنید. ممکن است بتوانید دارایی خود را دوباره به ارز معمولی تبدیل کنید، آن را برای معاملات آتی در حساب خود بگذارید، یا آن را به صورت نقد برداشت کنید. بسته به صرافی یا برنامه‌ای که استفاده می‌کنید، سرویس‌های موجود می‌توانند متفاوت باشند. به عنوان مثال، برخی از سرویس‌ها به شما اجازه نمی‌دهند رمزارزهای خود را از صرافی خود به کیف‌پول رمزنگاری خود منتقل کنید. برخلاف صرافی‌های سنتی که ساعات معاملاتی خاصی را برای سرمایه گذاری و خرید و فروش تعیین می‌کنند، صرافی‌های ارزهای دیجیتال در 24 ساعت شبانه ‌روز و تمامی روزهای هفته فعال هستند. از جمله مزایای استفاده از صرافی‌های رمزنگاری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

امکان استفاده آسان و راحت برای کاربران جدید

امکان خرید و فروش ارزهای دیجیتال در یک محیط تنظیم شده

برخی از صرافی‌ها فرم‌های مالیاتی را در اختیار کاربران قرار می‌دهند، که محاسبه مالیات کریپتو را آسان‌تر می‌کند

قیمت ارزهای دیجیتال چگونه و توسط چه شخصی تعیین می‌شود؟

ارزهای دیجیتال مانند سهام، کالاها، اوراق بهادار و … یک دارایی قابل معامله هستند و قیمت آن‌ها با توجه به میزان علاقه‌مندی در بازار برای خرید آن‌ها -که به آن تقاضا می‌گویند- و میزان عرضه یا در دسترس بودن آن‌ها تعیین می‌شود. اگر تقاضای قابل توجهی برای یک کوین خاص وجود داشته باشد، اما عرضه فعلی محدود باشد، قیمت آن دارایی افزایش می‌یابد. تقاضا برای سکه گاهی اوقات بدون توجه به ارزش واقعی ارز افزایش می‌یابد که به آن حالت بیش از حد خرید می‌گویند. از طرف دیگر، اگر مقدار قابل توجهی از یک کوین بدون دلیل فروخته شود، به عنوان بیش فروش از حد (OverSell)، توصیف می‌شود. قیمت ارزهای دیجیتال با رابطه بین عرضه و تقاضا تعیین می‌شود. مقدار کل اکثر ارزهای دیجیتال با حداکثر عرضه محدود است و کوین‌هایی که تقاضای زیادی برای آن‌ها ثبت شده است، معمولا قیمت بیشتری دارند. در حالیکه سکه‌های بیش از حد فروخته شده عرضه بالا و معمولاً قیمت پایینی دارند.
قانون عرضه و تقاضا در واقع یک نظریه اقتصادی محسوب می‌شود که رابطه بین عرضه یک کالا و تقاضای خریداران برای آن را تعیین می‌کند تا مشخص کند چه تاثیری بر قیمت آن کالا خواهد داشت. این نظریه نوسانات قیمتی دارایی‌های موجود در بازار را توصیف می‌کند. اگر یک سکه محدود باشد یا تقاضا برای آن زیاد باشد، وضعیت منجر به افزایش قیمت می‌شود. کسانی که مایل به خرید آن سکه هستند مایل به رقابت با سایر معامله‌گران برای ارائه قیمت‌های بالاتر هستند. از طرف دیگر، اگر عرضه نامحدود برای یک ارز دیجیتال وجود داشته باشد و تقاضا برای آن کم باشد، قیمت‌ها کاهش می‌یابد.
به طور کلی، قانون عرضه و تقاضا پیش‌بینی می‌کند که اگر تقاضا برای چیزی افزایش یابد، عرضه کنندگان آن را بیشتر خواهند کرد. اکثر تولیدکنندگان تمایل دارند تولیدات خود را برای فروش بیشتر و سود بالاتر، افزایش دهند. اما وقتی صحبت بیشتر از ارزهای دیجیتال می‌شود، این امر غیرممکن است؛ چرا که حداکثر عرضه آن‌ها محدود است. حداکثر عرضه، مقدار کل هر ارز دیجیتالی را که تا به حال وجود خواهد داشت، تعیین می‌کند. وقتی صحبت از حداکثر عرضه بیت کوین به میان می‌آید، این عدد ۲۱ میلیون است. بیش از ۱۸ میلیون بیت کوین در حال حاضر استخراج شده است و مابقی به آرامی به میزان کل عرضه بیت کوین اضافه می‌شود. اما آیا کسی نمی‌تواند پروتکل را برای انتشار سکه‌های بیشتر تغییر دهد؟ در یک شبکه توزیع ‌شده، شخصی که می‌خواهد با دوبرابر کردن تعداد سکه‌ها از سیستم سوء‌استفاده کند، به سادگی نمی‌تواند این کار را انجام دهد، مگر اینکه مایل باشد در این راه سرمایه زیادی را از دست بدهد.

چرا قیمت رمزارزها در صرافی‌های مختلف متفاوت است؟

از آنجایی که ارزهای دیجیتال قابل تنظیم نیستند، عوامل متعددی بر ارزش و قیمت آن‌ها تأثیر می‌گذارد که از جمله آن‌ها می‌توان به تقاضا، سودمندی، رقابت و استخراج، نقدینگی و عدم تمرکز اشاره کرد. بازار ارزهای دیجیتال می‌تواند نوسان داشته باشد که گاهی اوقات به بالاترین حد خود می‌رسد و در بعضی مواقع به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد. اما درک چگونگی ارزش گذاری ارزهای دیجیتال می‌تواند به توضیح این تغییرات کمک کند. در ادامه نیز به پاسخ این سوال و دلیل متفاوت بودن قیمت دارایی‌های دیجیتال در صرافی‌های مختلف می‌پردازیم.

نقدینگی:
نقدینگی عامل مهمی برای مبادلات است. برای اینکه فرد بتواند مسئولیت‌های زیرساختی و اداری را حفظ کند و از بین برود، مبادله باید به طور منطقی فعال باشد. معامله‌گران همیشه جذب صرافی‌هایی می شوند که در آن خدمات کارآمد و سریع دریافت می‌کنند.
زمانی که سفارشات به دلیل کمبود نقدینگی به تعویق افتاده باشد، می‌تواند معامله‌گر را از خرید یک دارایی منصرف کند. از این رو، سطح تقاضا و عرضه یک توکن خاص در مبادله نقش مهمی در قیمت پیشنهادی و درخواستی دارد.
عدم تمرکز:
آلت کوین‌ها نیز مانند بیت کوین دارای یک شبکه واحد هستند و هیچ سیستم قیمت گذاری تنظیم شده یا متمرکزی برای آن‌ها وجود ندارد. قیمت بیت کوین در مبادلات مختلف بر اساس عوامل اقتصادی و تجاری عرضه و تقاضا تعیین می‌شود. برای مبادلات، عوامل ممکن است همیشه از زمانی به زمان دیگر متفاوت باشد. این امر توضیح می‌دهد که چرا معامله‌گران در مورد میانگین قیمت یک ارز دیجیتال خاص صحبت می‌کنند.
هزینه تراکنش:
در حال حاضر، صرافی‌های متعددی در صنعت کریپتو وجود دارد و کاربران همیشه درگیر تراکنش‌های بین مبادلاتی هستند. معاملات همیشه با کارمزدهای خود همراه هستند و مواقعی وجود دارد که کارمزدها بسته به سطح فعالیت و میزان آن می‌تواند متغیر و بسیار زیاد باشد. سناریوهایی مانند این، بار مالی را بر مبادلات تحمیل می‌کنند که باید به هر طریقی متعادل شوند. اما ایده آل ترین روش موجود در حال حاضر، توزیع هزینه‌ها در قیمت‌گذاری محصول است.
حجم مبادله:
حجم مبادله در اکثر موارد محدود است زیرا تمام سکه‌های استخراج شده بخشی از مبادلات آنلاین هستند که مجموعه کوچکی از کل سکه‌های استخراج شده را تشکیل می‌دهد. کاربران هرگز از آربیتراژ استفاده کامل نمی‌کنند. قیمت‌های ارزهای دیجیتال در صرافی‌های مختلف بر اساس معاملات است و هرگز روشی برای قیمت‌گذاری ثابت وجود ندارد، بنابراین هیچ‌کس از قیمت ارزها آگاه نیست. قیمت یک دارایی معمولاً بین قیمتی که یک فرد مایل به معامله و دیگری مایل به خرید همان ارز است، متعادل است. معامله قیمت بین دو فرد در یک مبادله پس از مشخص شدن حد پایین و بالایی انجام شده و قیمت بعد از آن تعیین می‌شود.

چرا کارمزد تراکنش در صرافی های مختلف متفاوت است؟

بیشتر صرافی‌های ارزهای دیجیتال از افرادی که از خدمات گسترده آن‌ها استفاده می‌کنند، کارمزد تراکنش برای مبادلات دریافت می‌کنند، که بخشی از مبلغ معامله را به قیمت نهایی معامله اضافه می‌کنند. کارمزدی که توسط اکثر صرافی‌های رمزنگاری دریافت می‌شود در مقایسه با ارزش مبادلات شما بسیار ناچیز است، اما شما همیشه باید آیین نامه انجام معاملات را بخوانید و در انتخاب صرافی برای انجام تراکنش، دقت لازم را داشته باشید. میانگین کارمزدی که اغلب توسط صرافی‌های محبوب رمزنگاری دریافت می‌شود از 0.1 درصد تا 0.2 درصد متغیر می‌باشد. به عنوان مثال، صرافی رمزنگاری بایننس برای معامله گرانی که از BNB (کوین بایننس) برای انجام تجارت خود استفاده نمی‌کنند، 0.1 درصد کارمزد تراکنش دریافت می‌کند، در حالی که صرافی BitForex کارمزدهای تراکنش و‌ مبادلات را به کارمزدهای «سازنده» یا «گیرنده» تقسیم بندی کرده است.
به طور خلاصه، این بدان معنی است که هر کسی که نقدینگی را با قرار دادن یک سفارش محدود زیر قیمت مشخص هنگام خرید، یا بالاتر از قیمت هنگام فروش به دفترچه سفارش خود اضافه کند، واجد شرایط پرداخت هزینه تراکنش هستند. صرافی BitForex نیز دارای نرخ کارمزد سازنده 0 درصد و کارمزد گیرنده 0.05 درصد است. ایده کارمزدهای «سازنده» و «گیرنده» می‌تواند برای آن دسته از معامله‌گران نسبتاً تازه وارد در صنعت کمی پیچیده به نظر برسد، اما صرافی‌های خاصی وجود دارند که معاملاتی را برای کارمزد ارائه می‌دهند. به عنوان مثال، ETERBASE، هم برای بازارسازان و هم برای خریداران با توجه به شرایط، کارمزد صفر ارائه می‌کند و بسته به مقدار دارایی که می‌خواهید معامله کنید، معاملات دیگری نیز وجود دارد، در حالی که Coinbase Pro، که قبلا GDAX نامیده می‌شد، یکی از ارزان ترین صرافی‌ها برای خرید و مبادله رمزارزها در نظر گرفته می‌شود. اما بهترین توصیه برای معامله‌گرانی که در مورد قیمت‌های مختلف ارائه شده توسط صرافی‌های مختلف سردرگم هستند این است که ابتدا مشخص کنید که قرار است چه نوع معامله‌‌ای انجام دهید و به دنبال صرافی باشید که نیازهای شما را برآورده کند و در عین حال کمترین کارمزد تراکنش را داشته باشد.

امروزه ارزهای دیجیتال گسترش زیادی پیدا کرده و افراد زیادی جذب این حوزه شده‌اند. علی رغم مزایا و قابلیت های بی‌شمار ارزهای دیجیتال، اما به دلیل دیجیتالی و جدید بودن آن‌ها، احتمال وقوع کلاهبرداری بسیار زیاد است. در طی چند سال اخیر، موارد کلاهبرداری زیادی به شیوه‌های مختلف در حوزه ارزهای دیجیتال رخ داده است. یکی از جدید‌ترین شیوه‌های کلاهبرداری که حتما به تازگی آن را شنیده‌اید، کلاهبرداری از طریق اجاره حساب‌های صرافی‌های ارز دیجیتال است. اشخاصی که در یکی از بروکرهای بازارهای مالی اقدام به افتتاح حساب کرده‌‌اند، حتما در بخش مفاد و قوانین ثبت ‌نام صرافی‌های ارز دیجیتال، قسمتی را که در آن عنوان شده است شخص دارای حساب، مسئولیت همه عمل‌های مجرمانه‌ای که از طریق حساب متعلق به آن شخص انجام می‌گیرد را عهده دارد را دیده‌اند. روزانه کاربران زیادی با آگهی‌های مربوط به اجاره حساب مواجه شده و گاهی اوقات به دلیل بزرگنمایی در وعده‌های داده شده مانند درآمد‌های چند میلیونی، برای انجام این کار وسوسه می‌شوند. این در حالی است که تمام این وعده‌ها دروغین بوده و گونه‌ای فیشینگ یا کلاهبرداری هستند که کاربران در دام آن‌ها می‌افتند. از این رو، در این مقاله از صرافی تتر قصد داریم تا به توضیح راجع به کلاهبرداری جدید از طریق اجاره حساب صرافی‌های ارز‌ دیجیتال بپردازیم.

فیشینگ چیست؟

پیش از پرداختن به این شیوه کلاهبرداری بهتر است در وهله اول ببینیم اصلا فیشینگ یا کلاهبرداری از ارزهای دیجیتال چیست؟ فیشینگ نوعی کلاهبرداری آنلاین است که شامل فریب دادن افراد برای ارائه اطلاعات مهم و خصوصی، مانند رمز عبور یا شماره کارت اعتباری، از طرق مختلف است. فیشینگ را می‌توان از طریق ایمیل، شبکه‌های اجتماعی یا وب سایت‌های مخرب انجام داد. کلاهبرداری‌های فیشینگ برای مدت طولانی وجود داشته‌اند، اما نوآوری جدید در حوزه بلاک چین، کاربران کریپتو را به اهداف اصلی هکر‌ها تبدیل کرده است. از آنجایی که فضای کریپتو به سرعت در حال گسترش است، کلاهبرداری‌ها نیز در حال گسترش هستند. برای نمونه، هنگامی که یک حساب کاربری ارزی یا بانکی به واسطه اجاره دادن حساب توسط سایبری‌ها مورد حمله قرار گرفته و خالی شود، این اتفاق، فیشینگ نامیده می‌شود.

اجاره حساب صرافی‌های ارز دیجیتال و کلاهبرداری از آن

همان طور که در ابتدا نیز به آن اشاره شد، با رشد روز افزون ارزهای دیجیتال، شیوه‌های کلاهبرداری از طریق آن‌ها نیز گسترش پیدا می‌کند. یک شیوه جدید فیشینگ و سرقت نیز از طریق اجاره حساب صرافی ارز دیجیتال است. هکرها توانسته‌اند که با انجام فیشینگ، حساب صاحبان آن‌ها را خالی کنند. یکی از مهم‌ترین شیوه‌های پیدا کردن قربانیان توسط هکر‌ها، سوءاستفاده از افرادی است که به دنبال درآمد‌های بالا در مدت زمان کم هستند. کلاهبرداران، بازار ارزهای دیجیتال و افراد ساده لوح فعال در آن را بهترین و مناسب‌ترین گزینه برای انجام کلاهبرداری می‌دانند. حتما تا‌کنون با آگهی‌های شغلی وسوسه انگیزی که خبر از درآمد‌های نجومی می‌دهند مواجه شده‌اید. اغلب اوقات محتوای این آگهی‌ها به این گونه است که می‌توانید تنها با داشتن یک گوشی همراه، روزانه درآمدهای دلاری کسب کنید. اجاره حسا‌ب‌های کاربری با این گونه آگهی‌های کلاهبرداری مرتبط هستند. چرا که در اصل طرز کار اغلب این آگهی ها به این صورت است که شما باید اقدام به افتتاح یک حساب در یک صرافی ارز دیجیتال کرده و سپس آن را اجاره دهید. اجاره‌ دادن این حساب‌ها کاری به شدت نا‌امن و در عین حال غیر قانونی است. چرا که چنین تصوری وجود دارد که فردی که حساب کاربری را اجاره گرفته است، به خرید و فروش ارز دیجیتال و سرمایه گذاری اقدام می‌کند و مبلغی را به عنوان پورسانت به شما می‌دهد. اما در اغلب اوقات می‌تواند چنین نباشد و فرد دست به اقدامات غیر قانونی و پولشویی بزند. از آن‌جایی که شما به هنگام افتتاح حساب مراحل احراز هویت را شخصاً انجام می‌دهید، بنابراین همه مسئولیت‌های حساب را بر عهده گرفته و باید جوابگوی تمام اتفاقات افتاده از طریق آن حساب باشید. به عبارت بهتر، شما به عنوان کاربری که در یک صرافی ارز دیجیتال اقدام به ایجاد حساب و احراز هویت کرده‌اید، مسئول همه تراکنش‌هایی هستید که به واسطه حساب کاربری شما در آن صرافی رمزارز انجام می‌شود. بنابراین، کرایه دادن حساب کاربری در یک صرافی ارز دیجیتال می‌تواند خطرات چند جانبه‌ای هم برای صاحب حساب و اجاره دهنده و هم برای مدیران پلتفرم، داشته باشد. این کار از لحاظ قانونی نیز می‌تواند با پیگرد همراه باشد، چرا که هر کاربری در پروسه احراز هویت، تمام اطلاعات حساب بانکی خود مانند شماره حساب یا شماره شبا، کد ملی، آدرس و شماره تلفن و حتی تصویر خود را در سامانه ثبت نام صرافی وارد می‌کند. بنابراین، اگر در انتقال وجه از حسابی به حساب دیگر مشکلی وجود داشته باشد، اطلاعات کاربر برای ردگیری جرم بررسی شده و فرد مورد پیگرد قانونی قرار می‌گیرد. هکر‌ها با مورد هدف قرار دادن و سوءاستفاده از افراد زود باور و نا آگاه و وسوسه کردن آن‌ها با وعده درآمد‌های چند میلیونی، از حساب کاربری تایید شده آن‌ها استفاده کرده و پول‌های هک شده را به ارز دیجیتال تبدیل می‌کنند. اغلب افرادی که اقدام به عمل فیشینگ و پول‌شویی از این طریق می‌کنند، بیشتر بر روی رمزارز بیت‌ کوین مانور داده و اقدام به خرید آن می‌کنند. این به این دلیل است که هنگامی که فردی حساب بانکی صرافی ارز دیجیتال خود را اجاره می‌دهد، کلاهبردار‌ها می‌توانند با خرید بیت‌ کوین، راه را برای خود تسهیل بخشند. اگرچه تراکنش‌های مربوط به بیت‌ کوین به شکل نیمه نا‌شناس هستند و هر نوع تراکنشی که در آن انجام شود در دفتر کل بلاکچین ذخیره می‌شود، اما باز هم کلاهبرداران دست به این کار می‌زنند. سادگی عمل برای کلاهبرداران به جهت دشوار بودن ربط‌ دادن یک کیف پول ارز دیجیتال به شخصی حقیقی در واقعیت است. چرا که همه افرادی که در صرافی‌ها دارای حساب کاربری هستند، می‌توانند چند کیف پول مختلف داشته باشند. کلاهبرداران نیز از این ویژگی سوءاستفاده کرده و پولی که در این راه به دست آورده‌اند را به‌ راحتی پنهان می‌کنند.

چگونه ممکن است افراد در دام کلاهبرداری از طریق اجاره حساب‌های کاربری بیافتند؟

در وهله اول ممکن است فرد در سایت‌های مختلف و پلتفرم‌های کاریابی با یک آگهی کار با حقوق بسیار بالا مواجه شود.

سپس به صورت غریزی و تحت تاثیر درآمد بالای عنوان شده در آگهی، با شماره تلفن موجود در آگهی تماس گرفته و شرایط آن را جویا می‌شود.

در این تماس و در شرح نحوه کار به فرد گفته می‌شود که برای آغاز به کار باید اقدام به افتتاح حساب در یک صرافی ارز دیجیتال کرده و سپس آن حساب را اجاره دهد.

در فرآیند افتتاح حساب باید پروسه احراز هویت طی شده و همچنین اغلب صرافی‌ها از کاربران می‌خواهند تا یک کارت بانکی به نام خود فرد نیز ارائه شود. کلاهبرداران برای جلب اعتماد افراد از آن‌ها می‌خواهند تا یک کارت بانکی خالی را ارائه دهند.

کلاهبرداران از حساب کاربری ایجاد شده توسط این افراد جهت انجام کارهای غیر قانونی و پول‌شویی استفاده ‌می‌کنند. بعد از گذشت مدتی، صاحبان حساب‌هایی که از آن‌ها پولشویی شده متوجه این امر که از آن‌ها دزدی شده است شده و شکایت می‌کنند.

در این مرحله، تراکنش‌های انجام شده حساب آن‌ها مورد بررسی قرار گرفته و مشخص می‌شود که وجوه به حسابی که فرد ایجاد کرده و اجاره داده بود واریز شده و این حساب با این وجوه، اقدام به خرید بیت کوین و ارز دیجیتال کرده است. این جا است که فرد توسط مراجع قانونی مورد پیگیری قرار می‌گیرد.

طبق قوانین صرافی‌های ارز دیجیتال و همچنین توافقی که به هنگام افتتاح حساب کاربری در صرافی انجام می‌شود، همه کاربران مسئولیت حساب کاربری خود را دارا هستند و از نظر قانونی هم، فردی که صاحب حساب است باید پاسخگوی اعمال غیر قانونی رخ داده توسط آن حساب باشد. بنابراین، در شرایطی که کار غیر قانونی به وسیله یک حساب انجام شود، شخصی که مرتکب جرم شده است، صاحب آن حساب است و می‌بایست جوابگو باشد.

چگونه می‌توان خطرات مربوط به اجاره دادن حساب کاربری را به حداقل میزان ممکن رساند؟

واضح‌ترین و اصلی‌ترین کاری که می‌توان برای کاهش خطرات مربوط به اجاره دادن حساب کاربری انجام داد، امتناع از انجام این کار است. اگرچه ممکن است وعده‌های مطرح شده در زمینه‌ی این کار، مانند کسب درآمد روزانه یک میلیون تومان بسیار وسوسه بر‌انگیز و به ظاهر سودمند باشند، اما بهتر است پیش از اقدام به انجام این کار این سوال پرسیده شود که آیا انجام این کار قانونی و ایمن است یا خیر؟! این روزها با توجه به افزایش محبوبیت ارزهای دیجیتال، در شبکه‌های اجتماعی و پلتفرم‌های مختلف بعضا نا‌معتبر، این چنین آگهی‌هایی نیز افزایش یافته و افراد نیز به واسطه غریزه سود طلبی خود از آن‌ها استقبال کرده و با مشکلاتی قانونی مواجه می‌شوند.

استیکینگ (Staking) فرایندی است که به دارندگان ارزهای دیجیتال امکان استفاده از دارایی‌های خود و کسب درآمد غیرفعال بدون نیاز به فروش آن‌ها را ارائه می‌دهد. شما می‌توانید استیکینگ را به عنوان معادل قرار دادن پول در یک حساب پس انداز با بازده بالا در نظر بگیرید. هنگامی که وجوهی را در یک حساب پس انداز واریز می‌کنید، بانک آن پول را می‌گیرد و معمولاً به دیگران وام می‌دهد. در ازای قفل کردن آن پول نزد بانک، بخشی از سود وام به شما تعلق می‌گیرد. این اتفاق در ارزهای دیجیتال نیز رخ می‌دهد. هنگامی که دارایی‌های دیجیتال خود را به اشتراک می‌گذارید، سکه‌ها را قفل می‌کنید تا در اجرای بلاکچین و حفظ امنیت آن، پاداش‌هایی را به‌دست آورید که بر اساس درصد بازده محاسبه می‌شوند. این بازده معمولاً بسیار بالاتر از هر نرخ بهره‌ای است که توسط بانک‌ها ارائه می شود. امروزه استیکینگ به روشی محبوب برای کسب درآمد تبدیل شده است که در ادامه این مقاله از صرافی تتر به معرفی بیشتر و نحوه کارکرد آن می‌پردازیم.

استیکینگ در ارزهای دیجیتال چیست؟

استیکینگ در ارزهای دیجیتال، فرآیند قفل کردن دارایی‌های رمزنگاری به منظور به دست آوردن پاداش یا کسب سود است. ارزهای دیجیتال با فناوری بلاکچین ساخته می‌شوند که در آن تراکنش‌های رمزنگاری تأیید شده و داده‌های حاصل در بلاکچین ذخیره می‌شوند. استیکینگ روش دیگری برای توصیف اعتبار آن تراکنش‌ها در یک بلاکچین است. بسته به نوع ارز دیجیتالی که با آن کار می‌کنید و فناوری‌های پشتیبان آن، این فرآیندهای اعتبارسنجی، اثبات سهام یا اثبات کار نامیده می‌شوند.

هر یک از این فرآیندها به شبکه‌های رمزنگاری کمک می‌کند تا به اجماع یا تأیید تمامی داده‌های تراکنش، دست یابند. اما دستیابی به این اجماع نیازمند مشارکت کنندگان است. سرمایه‌گذارانی که به طور فعال دارایی‌های رمزنگاری خود را در کیف پول رمزنگاری خود نگه می‌دارند یا قفل می‌کنند، در فرآیندهای اجماع این شبکه‌ها شرکت می‌کنند.‌ استیکرها در واقع، تراکنش‌های روی بلاکچین را تأیید می‌کنند. برای انجام این کار، شبکه‌ها به آن سرمایه‌گذاران پاداش می‌دهند که این پاداش به نوع شبکه بلاکچینی بستگی دارد.

استیکینگ‌ چگونه کار می‌کند؟

استیکینگ تنها از طریق مکانیسم اجماع اثبات سهام امکان پذیر است، که روش خاصی است که توسط زنجیره‌های بلوک خاصی برای انتخاب شرکت‌کنندگان و تأیید بلوک‌های جدید داده‌هایی که به شبکه اضافه می‌شوند، استفاده می‌شود. با وادار کردن این شرکت‌کنندگان در شبکه به خرید و قفل کردن مقدار معینی از توکن‌ها، باعث می‌شود که رفتار دارایی‌ها در شبکه جذاب نباشد. اگر بلاکچین به هر طریقی از طریق فعالیت‌های مخرب مانند هک و .. دچار مشکل شود، توکن بومی مرتبط با آن احتمالاً قیمتش کاهش می‌یابد و هکرها پول خود را از دست می‌دهند.
بنابراین باید از رفتار اعتباردهندگان اطمینان حاصل شود که صادقانه و به نفع شبکه عمل می‌کنند. اعتبار سنجی‌ها در ازای تعهد خود، پاداش‌هایی را دریافت می‌کنند که بر اساس ارز دیجیتال بومی است. هر چه سهام آن‌ها بیشتر باشد، شانس بیشتری برای پیشنهاد یک بلوک جدید و جمع آوری جوایز دارند. در اکثر اوقات، اعتبار سنجی‌ها یک استخر سهام را راه‌اندازی می‌کنند و از گروهی از دارندگان توکن، سرمایه جمع‌آوری می‌کنند تا مانع ورود کاربران بیشتری برای مشارکت در سهام شوند. دارندگان ارزهای دیجیتال می‌توانند با واگذاری سکه‌های خود به اپراتورهای استخر سهام که تمام کارهای مربوط به اعتبارسنجی تراکنش‌ها در بلاکچین را انجام می‌دهند، در فرآیند سهام شرکت کند.

نحوه انجام استیکینگ به چه صورت است؟

برای شروع استیکینگ و کسب درآمد از این راه، ابتدا به میزانی دارایی‌های دیجیتال داشته باشید که بتوانید در استیکینگ شرکت داده شوید. در مرحله بعد باید سکه‌های خود را از صرافی به حسابی انتقال دهید که امکان استیکینگ را فراهم می‌کند. بسیاری از صرافی‌های ارزهای دیجیتال بزرگ‌تر، مانند کوین‌بیس، بایننس و کراکن، فرصت‌هایی را برای سرمایه‌گذاری در پلتفرم خود ارائه می‌کنند که روشی مناسب برای کارکرد سکه‌های شما و‌ کسب درآمد است.

توجه داشته باشید که هر سکه‌ای که به یک استخر سهام واگذار می‌کنید هنوز در اختیار شماست. همیشه می‌توانید دارایی‌های خود را برداشت کنید، اما معمولاً زمان انتظار هر بلاکچین برای انجام این کار متفاوت است. همچنین این امکان وجود دارد که اعتبار دهنده شوید و استخر سهام خود را راه‌اندازی کنید. با این حال، برای انجام موفقیت آمیز این کار به تخصص و سرمایه‌گذاری بسیار بیشتری نیاز دارید. ناگفته نماند، برای تبدیل شدن به یک تایید کننده در بلاکچین‌های خاص، باید قبل از شروع کار، سرمایه کافی را از سهامداران نماینده تامین کنید.

ارزهای دیجیتال محبوب برای استیکینگ

امروزه تعداد زیادی از پروژه‌های بلاکچین از مکانیسم (PoS) استفاده می‌کنند و برخی از صرافی‌ها کسب درآمد را برای کاربران خود از طریق استیکینگ آسان‌تر از همیشه کرده‌اند. برای استیکینگ و کسب درآمد از آن، ارزهای دیجیتال بسیاری وجود دارند اما محبوب‌ترین آن‌ها به صورت زیر است:

اتریوم (ETH)
اتریوم (ETH) یکی از محبوب‌ترین ارزهای رمزنگاری شده در بازار محسوب می‌شود. قرار دادن اتریوم در استخر سهام برای استیکینگ به 32 توکن اتر نیاز دارد. پاداش‌ها متفاوت است، اما انتظار می‌رود که نرخ بازدهی سهام اتریوم 5 تا 17 درصد در سال باشد.

EOS
کارکرد (EOS) همانند اتریوم است و به منظور پشتیبانی از برنامه‌های غیرمتمرکز مورد استفاده قرار می‌گیرد. توکن‌های EOS بومی بلاکچین EOS هستند و مانند دیگر رمزارزها، می‌توانند برای کسب جوایز در فرایند استیکینگ قرار داده شوند. نرخ بازده مورد انتظار برای سهام EOS حدود 3٪ است.

Tezoz (XTZ)
Tezos نیز مانند EOS و Ethereum، یک شبکه بلاکچین منبع‌باز با ارز بومی خود، با نماد XTZ است که می‌توان آن را روی پلتفرم‌ها و شبکه‌های خاص برای استیکینگ قرار داد. در حال حاضر نرخ بازده مورد انتظار برای استیکینگ ارز Tezos حدود 6٪ است.

(ATOM) Cosmos
Cosmos نیز یکی از کوین‌های محبوب برای استکینگ در نظر گرفته شده است. این ارز دیجیتال خود را اینترنت بلاکچین می‌نامد.

Cardano (ADA)
کاردانو یک پلتفرم قرارداد هوشمند همانند اتریوم است. کاردانو یک پلتفرم چند لایه است که یک لایه برای تراکنش کوین ADA (ارز دیجیتالی که شبکه اثبات سهام کاردانو را تامین می‌کند) و لایه دیگر برای توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) دارد.

(DOT) Polkadot
پولکادات به عنوان یک ارز دیجیتال جدید و محبوب معرفی می‌شود که در آگوست 2020 به بازار عرضه شد. این ارز دیجیتال مانند Cosmos، امیدوار است قابلیت همکاری را ارائه دهد و برای پشتیبانی از پاراچین یا بلاکچین‌های مختلف ایجاد شده توسط توسعه دهندگان مختلف طراحی شده است. سهم DOT سالانه حدود 15 درصد بازدهی دارد.

استیکینگ تا چه اندازه سودآور است؟

استیکینگ گزینه خوبی برای سرمایه‌گذارانی است که علاقه‌مند به کسب سود در سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت خود هستند و نگرانی در رابطه با نوسانات کوتاه مدت بازار ندارند. بر اساس داده‌ها، میانگین نرخ پاداش سهام، ۲۶۱ دارایی سهامدار برتر از ۱۱ درصد بازده سالانه فراتر رفته است. با این حال، توجه به این نکته مهم است که پاداش‌ها می‌توانند در طول زمان تغییر کنند. هزینه‌ها نیز بر پاداش‌ها تأثیر می‌گذارد. استخرهای استیکینگ، هزینه‌ها را از پاداش کار خود کسر می‌کنند، که بر بازده درصد کلی تأثیر می‌گذارد. بازده‌های مربوط به استیکینگ از استخری به استخر دیگر و بلاکچینی به بلاکچینی دیگر بسیار متفاوت است. شما می‌توانید با انتخاب یک استخر با کارمزد کم و با سابقه امیدوارکننده در اعتبارسنجی تعداد زیادی بلوک، جوایز و پاداش خود را به حداکثر برسانید.

ریسک ها و محدودیت های استیکینگ

در استیکینگ نیز مانند هر نوع سرمایه گذاری، به ویژه در حوزه ارزهای دیجیتال، ریسک ها و خطراتی وجود دارد که باید در نظر بگیرید.

ارزهای رمزپایه نوسان دارند؛ کاهش قیمت به راحتی می‌تواند با پاداش‌هایی که کسب می‌کنید تاثیر مستقیم داشته باشد.

استیکینگ برای کسانی که قصد دارند دارایی خود را برای بلندمدت بدون توجه به نوسانات قیمت نگه دارند، روش مناسبی است.

برخی از سکه‌ها به حداقل دوره قفل شدن نیاز دارند که در این صورت نمی‌توانید دارایی‌های خود را از استخر استیکینگ خارج کنید.

اگر تصمیم دارید دارایی‌های خود را از یک استخر استیکینگ خارج کنید، قبل از بازگرداندن سکه‌هایتان، یک دوره انتظار مشخص برای هر بلاکچین وجود دارد.

خطر طرف مقابل برای اپراتور استخر سهام وجود دارد. اگر اعتباردهنده کار خود را به درستی انجام ندهد و جریمه شود، ممکن است جوایز را از دست بدهید.

استخرهای سهام را می‌توان هک کرد که منجر به از دست رفتن کل وجوه می‌شود و از آنجایی که دارایی‌ها توسط بیمه محافظت نمی‌شوند، امید چندانی برای بازگرداندن وجوه از دست رفته وجود ندارد.

متاورس اولین‌بار در سال ۱۹۹۲ در یک رمان به نام (Snow Crash) با نویسندگی نیل استفنسون (Neal Stephenson) توصیف شد، در این کتاب به مفاهیم بیشتری مانند آواتار یا دنیای دیجیتالی پرداخته شده است.
سال‌ها بعد چندین شرکت تصمیم گرفتند که این مفهوم را ایجاد کنند و در سال ۲۰۰۳ بود که پروژه Secend Life منتشر شد. این پروژه انگیزه‌ای بود برای فعالیت کمپانی‌های دیگر در مسیر متاورس.
متاورس یک‌دنیای ۳ بعدی آنلاین و مشترک است که کاربران در آن می‌توانند با یکدیگر، اشیا و یا حتی هوش مصنوعی تعامل داشته باشند. این دنیا از اینترنت به‌عنوان یک شبکه زیربنایی استفاده می‌کند. از متاورس برای اهداف مختلفی مانند شبکه‌های اجتماعی، بازی‌های آنلاین، آموزش و غیره می‌توان استفاده کرد، یا می‌توان از آن برای ایجاد دنیایی کاملاً جدید و خیالی استفاده کرد.
متاورس دائماً در حال تکامل و گسترش است و امکانات بی پایانی برای اکتشاف و تعامل ارائه می‌دهد. در آن کاربران می‌توانند تجربه منحصربه‌فرد و همه‌جانبه‌ای را داشته باشند که نمونه آن در هیچ کجای اینترنت وجود ندارد. البته با اعلام اخیر تغییر نام تجاری فیس‌بوک به متا، ممکن است بیشتر از همیشه درباره‌ی متاورس بشنوید. در ادامه این مقاله از صرافی تتر به بررسی بیشتر در رابطه با مفهوم آن می‌پردازیم.

متاورس چیست؟ آیا مفهوم جدیدی است؟

متاورس مفهوم جدیدی نیست، اصطلاح متاورس چند سالی است که وجود داشته، جدای از آنکه در سال ۱۹۹۲ در یک رمان دیده شد، در سال‌های بعد نیز می‌توان به اولین کسب‌وکار متاورسی که یک خواروبارفروشی بود اشاره کنیم که یک نسخه نمایشی VR را راه‌اندازی کرد. نمونه دیگری از متاورس در سال ۲۰۰۸ توسط سونی با نام پلی‌استیشن هوم راه‌اندازی شد، اما متأسفانه در سال ۲۰۱۵ تعطیل شد.
اکنون بیایید ببینیم که چگونه می‌توانیم به یکی از آن پروژه‌ها دسترسی داشته باشیم.
پلتفرم‌های متعددی وجود دارند که واقعیت مجازی (VR)،واقعیت افزوده(AR) و واقعیت توسعه‌یافته(XR) را ارائه می‌دهند. این امر باعث شده که چندین شرکت فناوری، تجربیات مختلفی را ارائه دهند، اعم از بازی‌های کامپیوتری، محل کار مجازی، خریدوفروش املاک و مستغلات. پلتفرم‌هایی مانند Decentraland، Roblox، Fortnite و Sandbox ازاین‌ قبیل شرکت‌ها هستند. این دنیاها معمولاً از طریق یک هدست واقعیت مجازی قابل‌دسترسی هستند، و کاربران می‌توانند با استفاده از کنترل‌کننده‌های صوتی، حرکات چشم و حسگرهای حرکتی احساس حضور فیزیکی در دنیای مجازی داشته باشند.
بااین‌حال بسیاری از متخصصین در این حوزه هستند که بیان کرده‌اند: ما اجباری برای استفاده از متاورس با عینک‌های مجازی نمی‌بینیم، و کاربران باید بتوانند از طریق تلفن‌های هوشمند به متاورس دسترسی داشته باشند؛ مانند نحوه دسترسی ما با اینترنت. از این رو، اکثر پروژه‌ها در تلاش هستند تا تمرکز خود را فقط بر روی یک پلتفرم نگذارند، تا کاربران بتوانند با هر پلتفرمی وارد متاورس شده و یک تجربه جدید کسب کنند.

متاورس فراتر از بازی و واقعیت مجازی

گرچه متاورس به‌عنوان نسخه‌ای گسترده‌تر و اغراق‌آمیز از واقعیت مجازی نام‌گذاری شده است، دنیای بازی قبلاً شکل ابتدایی آن را اتخاذ کرده است. به‌عنوان‌ مثال، در بازی آنلاین Fortnite، کاربران یک آواتار شخصی دارند که برای تعامل با دیگر بازیکنان، کسب ارز مجازی، تغییر لباس و غیره استفاده می‌شود.

سرمایه‌گذاری در متاورس

خرید زمین و املاک مجازی در حال حاضر یک تجارت بزرگ است. دراین‌ بین شرکت‌های بزرگ و ستارگان مشهور نیز از این روش برای سرمایه‌گذاری استفاده می‌کنند مانند:Samsung ،Snoop Dog ،SwC ،JP Morgan و…. یکی از دلایل سرمایه‌گذاری این اشخاص و کمپانی‌ها این است که دیدگاه بلندمدت دارند و آینده بسیار پرشوری را برای Metaverse می‌بینند، به طور مثال تقریباً یک سال پیش، قیمت یک قطعه زمین در پلتفرم‌های Decentraland یا Sandbox حدود 1000 دلار بود، درحالی‌که امروز همان زمین‌ها حدود ۱۳۰۰۰ دلار قیمت دارد.

چگونه می‌توان زمین خرید؟

برای خرید زمین در دیسنترالند و یا سندباکس ابتدا باید ارزهای دیجیتالی مانند اتریوم یا Sand و یا Mana داشته باشید. (این دو پلتفرم در حال حاضر جزء معروف‌ترین پلتفرم‌ها هستند). بعد از دردست‌ داشتن رمزارزهای ذکر شده می‌توانید با ورود به این پلتفرم‌ها و با اتصال کیف پول خود اقدام به خرید زمین کنید.
توجه داشته باشید، از کیف پولی استفاده کنید که این پلتفرم‌ها را پشتیبانی کند.
پیشنهاد ما به شما کیف پول Metamask است، این کیف پول از نظر امنیت و پشتیبانی از پلتفرم‌های موجود جزء برترین‌های این عرصه است.
جدا از این پلتفرم‌ها، می‌توانید زمین مجازی را در متاورس از نمایندگی‌های فروش شخص ثالث مانند opensea.io یا nonfungible.com خریداری کنید.

استیبل کوین‌ها به‌عنوان دارایی‌های ارز دیجیتال با ثبات ذاتی، هم برای بازارهای کریپتو و هم برای بازارهای اعتباری سنتی جذاب هستند.
استیبل کوین ها راهی برای پر کردن شکاف بین ارزهای فیات مانند دلار آمریکا و ارزهای دیجیتال ارائه می دهند. از آن جایی که استیبل کوین‌ها دارایی‌ های دیجیتالی با ثبات قیمت هستند که تا حدودی مانند فیات رفتار می‌کنند، اما تحرک و کاربرد ارز های دیجیتال را حفظ می‌کنند، استیبل کوین‌ ها راه‌ حل جدیدی برای نوسانات ارز های دیجیتال هستند.

نحوه ی کار استیبل کوین ها

مانند هر طبقه دارایی در حال ظهور، ارز های دیجیتال در معرض نیرو های بازار هستند. در نتیجه، بسیاری از پروژه‌ های رمزنگاری فعالانه در حال بررسی راه‌ هایی برای کاهش ریسک و تقویت مشارکت در اکوسیستم رمزنگاری گسترده‌ تر هستند. راه حل های امروزی بسیار فراتر از خرید، فروش و توقف سفارشات در بازار مرسوم است. در عوض، ثبات قیمت دقیقاً در خود دارایی ها ایجاد می شود. نتیجه یک زیرمجموعه کاملاً جدید از بازار ارزهای دیجیتال است که به عنوان استیبل کوین شناخته می شود.

انواع استیبل کوین ها

استیبل کوین ها ارزهای دیجیتالی هستند که بر روی بلاک چین ضرب می شوند و معمولاً توسط یکی از چهار ساختار زیربنایی وثیقه، شناسایی می شوند: پشتوانه فیات، پشتوانه رمزنگاری، پشتوانه کالا یا الگوریتمی. در حالی که ساختارهای وثیقه اساسی ممکن است متفاوت باشد، استیبل کوین ها همیشه هدف یکسانی دارند که ثبات است.

گارانتی سنتی (خارج از زنجیره)

محبوب ترین استیبل کوین ها ۱:۱ توسط ارز فیات پشتیبانی می شوند. از آن جایی که وثیقه اساسی، ارز دیجیتال دیگری نیست، این نوع استیبل کوین یک دارایی خارج از زنجیره محسوب می شود. وثیقه فیات نزد یک ناشر مرکزی یا مؤسسه مالی ذخیره می شود و باید متناسب با تعداد توکن های استیبل کوین در گردش باقی بماند.

وثیقه رمزنگاری (به صورت زنجیره ای)

همان طور که از نام آن پیداست، استیبل کوین های دارای وثیقه رمزنگاری شده توسط یک ارز دیجیتال دیگر به عنوان وثیقه پشتیبانی می شوند. این فرآیند در زنجیره اتفاق می افتد و به جای اتکا به یک صادرکننده مرکزی، قراردادهای هوشمند را به کار می گیرد. با خرید این نوع استیبل کوین، ارز دیجیتال خود را در یک قرارداد هوشمند قفل می کنید تا توکن هایی با ارزش نمایندگی برابر به دست آورید.سپس می توانید استیبل کوین خود را دوباره در همان قرارداد هوشمند قرار دهید تا مبلغ اصلی وثیقه را برداشت کنید. DAI برجسته ترین استیبل کوین در این دسته است که از این مکانیسم استفاده می کند. این امر با استفاده از موقعیت بدهی وثیقه شده (CDP) از طریق MakerDAO برای ایمن سازی دارایی ها به عنوان وثیقه در بلاک چین به دست می آید.

استیبل کوین های الگوریتمی

استیبل کوین های الگوریتمی از فیات یا ارز های دیجیتال به عنوان وثیقه استفاده نمی کنند. در عوض، ثبات قیمت آن ناشی از استفاده از الگوریتم‌های تخصصی و قراردادهای هوشمند است که عرضه توکن‌ های در گردش را مدیریت می‌کنند. یک سیستم استیبل کوین الگوریتمی تعداد توکن‌ های در گردش را زمانی که قیمت بازار به زیر قیمت ارز فیات ردیابی می‌ شود کاهش می‌ دهد. از طرف دیگر، اگر قیمت توکن از قیمت ارز فیات که ردیابی می‌کند بیشتر شود، توکن‌ های جدیدی وارد گردش می‌شوند تا ارزش استیبل کوین را کاهش دهند.

استیبل کوین های دارای پشتوانه کالا

استیبل کوین‌ های دارای پشتوانه کالا توسط دارایی‌ های فیزیکی مانند فلزات گران بها، نفت، و مستغلات وثیقه می‌شوند.محبوب ترین کالایی که باید تضمین شود طلا است. Tether Gold (XAUT) و Paxos Gold (PAXG) دو تا از مایع ترین استیبل کوین های دارای پشتوانه طلا هستند. با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که این محصولات می توانند و احتمال بیشتری دارند که در قیمت نوسان داشته باشند و بنابراین پتانسیل از دست دادن ارزش خود را دارند.

فوری ترین مزیت آشکار فناوری استیبل کوین سودمندی آن به عنوان یک وسیله مبادله است که به طور موثر شکاف بین ارز فیات و ارز دیجیتال را پر می کند. با به حداقل رساندن نوسانات قیمت، استیبل کوین‌ها می‌توانند کاملاً مستقل از مالکیت ارزهای دیجیتال قدیمی به سودمندی دست یابند. همان طور که از نام آنها پیداست، استیبل کوین ها ذاتا دارایی های پایداری هستند که آن ها را به ذخیره مناسب ارزش تبدیل می کند و استفاده از آن ها را در معاملات روزمره تشویق می کند. علاوه بر این، استیبل کوین ها تحرک دارایی های کریپتو را در سراسر اکوسیستم افزایش می دهند. استیبل کوین ها راه را برای ادغام بازارهای مالی سنتی با صنعت مالی غیرمتمرکز (DeFi) که به سرعت در حال تکامل است، نشان می دهد. به عنوان نیرویی برای ثبات بازار، استیبل کوین ها وسیله اصلی پذیرش ارزهای دیجیتال در بازارهای وام دهی و اعتباری هستند.

تتر یک ارز دیجیتال مبتنی بر بلاک چین است که به دلار آمریکا متصل است. دلارهای واقعی و همچنین اوراق قرضه، اسناد خزانه و سایر دارایی‌ها در موسسات مالی ذخیره می‌شوند تا به عنوان وثیقه عمل کنند. استیبل کوین ها معمولاً نسبت ۱:۱ به دلار دارند و نوسانات بسیار کمتری نسبت به همتایان ارز های دیجیتال خود مانند بیت کوین و اتریوم دارند.
هدف بخش استیبل کوین جلوگیری از نوسانات است و به ارزهای دیجیتال اجازه می دهد تا به جای سرمایه گذاری پرخطر، ذخیره ارزش باشند. استیبل کوین‌ ها همچنین نقدینگی را در بازار ارز های دیجیتال پر نوسان فراهم می‌ کنند، جایی که جابه‌جایی بین پول نقد و ارز دیجیتال مانند بیت‌کوین دشوار است. شناخته شده‌ ترین استیبل‌کوین‌، ارز رمزنگاری‌شده با پشتوانه دلار یعنی تتر، است. با این حال، سایر استیبل کوین ها از انواع دیگری از وثیقه استفاده می کنند. برخی از آن ها توسط سایر ارزهای فیات مانند یورو یا ین یا کالاهایی مانند طلا و نقره پشتیبانی می شوند.
البته با وجود نسبت 1:1 استیبل کوین های محبوب USD، معمولاً نوسانات جزئی در قیمت وجود دارد. بیشتر اوقات، متوجه خواهید شد که مقادیر استیبل کوین می تواند 1-3 سنت از هم فاصله داشته باشد. این تا حد زیادی به دلیل تغییرات در نقدینگی و عرضه و تقاضا است که بر اساس معاملات، حجم معاملات و نوسانات بازار افزایش یا کاهش می یابد. توجه به این نکته مهم است که برخی از شرکت ها نسبت به سایرین شفافیت کمتری در مورد اینکه چه مقدار از استیبل کوین های آن ها واقعاً توسط ارز های فیات و کالاها پشتیبانی می شود، کمتر است.

تاریخچه تتر

تتر در سال 2014 به عنوان realcoin شروع شد و جزو اولین توکن ها در سال 2015 در شبکه بیت کوین توزیع شد و یکی از اولین ارز های دیجیتال و استیبل کوین های موفق بود. نه تنها از نظر فناوری انقلابی بود، بلکه فهرستی از بنیان گذاران مشهور، از جمله مدیر بنیاد بیت کوین، براک پیرس را داشت.
Bitfinex – تتر در فهرست اولیه بورس Bitfinex موفق بود، اما تحقیقات بیشتر توسط محققان نشان داد که این دو شرکت دارای مدیر عامل و مدیر مالی یکسان و ساختارهای اجرایی یکسان هستند.
پمپ بیت کوین – به نظر می رسید که تتر به طور مصنوعی به بازار ارزهای دیجیتال برای ایجاد نقدینگی پمپ می شود و نیروی محرکه ای برای افزایش قیمت بیت کوین به ۲۰۰۰۰ دلار بوده است.
هک ۲۰۱۷: حدود ۳۱ میلیون دلار از تتر در هک سال ۲۰۱۷ به سرقت رفت و تتر مجبور به ایجاد یک هارد فورک شد.
بحث بر سر حمایت از دلار: حسابرسی از ذخایر دلار آمریکا که قرار بود در سال ۲۰۱۷ اتفاق بیفتد، هرگز اتفاق نیفتاد. حسابرسی قرار بود از حفظ ذخایر آن اطمینان حاصل کند، اما تتر راه خود را از حسابرسان جدا کرد.
پنهان کردن ضررها: در سال ۲۰۱۹، لتیتیا جیمز، دادستان کل نیویورک، شرکت مادر تتر را متهم کرد که با استفاده از ذخایر فارکس تتر، ضرر ۸۵۰ میلیون دلاری خود را پنهان کرده است. از سال ۲۰۲۱، تتر با جیمز به توافق رسید و موافقت کرد که ۸۵ میلیون دلار بپردازد و تجارت با نیویورکرز را متوقف کند. با وجود این، تتر تقصیر را نپذیرفت و اظهار داشت که به سادگی می‌خواهد موضوع را ادامه دهد. می گوید که سیاست حمایتی جدیدی را اجرا کرده است که شامل وام و دلار می شود.
اتهامات ضد تراست: طبق گزارش The Block، یک دادخواست دسته جمعی که در ژوئن 2020 تنظیم شد، تتر را به دستکاری بازارها با انتشار USDT برای خود بدون پشتوانه دلاری و سپس فروش USDT به صرافی Bitfinex، که شرکت خواهر تتر است، متهم کرد. این پرونده هنوز در دادگاه رسیدگی نشده است.
بحث رزرو: Bloomberg Businessweek در 1 اکتبر گزارش داد. در 7 ژانویه 2021، یک بانکدار سابق تتر ادعا کرد که مدیران شرکت وجوه ذخیره خود را سرمایه گذاری کرده اند. تحقیقات بیشتر شواهدی را نشان داد که تتر میلیاردها دلار وام کوتاه مدت به شرکت‌های بزرگ چینی داده و به دیگر شرکت‌های رمزنگاری که با بیت‌کوین تضمین کرده بود، وام داده است.به گزارش کوین تلگراف، تتر این گزارش را “تلاش خسته کننده” برای تضعیف شرکت خواند. اما در حالی که یکی از سخنگویان تتر به بلومبرگ بیزینس ویک گفت که تتر پول نقد کافی برای مطابقت با بزرگترین پرداختی که تا به حال در یک روز داشته است دارد، او تایید نکرد که تقریباً 69 میلیارد دلار برای پشتوانه تمام سکه های در گردش لازم است.
زمان فروش در بحبوحه جداسازی terraUSD: زمانی که رقیب terraUSD استیبل کوین در ماه گذشته جدا شد و در یک نقطه به زیر 30 سنت سقوط کرد، فروش در بین سرمایه گذاران عصبی منجر به برداشت 3 میلیارد دلاری از تتر شد که تتر توانست همه آنها را بدون حادثه بازخرید کند. CNBC گزارش داد. در حالی که قیمت تتر هرگز به زیر 95 سنت نرسید و یک روز بعد به نزدیک 1 دلار بازگشت، این رویداد توجه رگولاتورها را در مورد عدم حمایت از سرمایه گذاران جلب کرد.
علی رغم اختلاف نظرها، با افزایش تقاضا، توکن‌های جدید تتر همچنان به تولید خود ادامه می‌دهند. در واقع تتر اخیراً روی Polygon راه اندازی شد که در نوع خود با ارائه راه حلی برای هزینه های بالا، سرعت پایین و عدم مقیاس پذیری شبکه اتریوم بسیار محبوب شده است. کریپتو بریفینگ گزارش داد که تتر از قبل در پلتفرم های قرارداد هوشمند مانند Solana و Algorand، علاوه بر اتریوم در دسترس بود.